Town of 1770 - Rainbow Beach

22 januari 2008

Na een ontbijtje van vruchtenyoghurt met cruesli en bellen met het thuisfront (Marijke en Michel in dit geval) zijn we vanmorgen volgens plan om 8:30 vertrokken voor een kleine 300km rit naar Rainbow Beach. We hebben er wel zin in met z'n tweetjes in ' onze' Nissan Tilda automaat met cruisecontrol en airco. 't Is een leuk autootje en Pa het is echt aan te raden zo'n automaat met cruisecontrol.
Na een vlotte rit, er is immers geen verkeer, komen we tegen 10:20 bij een picknickplaats even voor Gin Gin aan.
Wat er nog over is aan brood (twee kapjes) hebben we besmeerd met jam en smeerkaas en daarna lekker opgegeten. We hebben ook nog een paar meelkoekjes dus die gaan er achteraan.
We fotograveren nog een vogeltje en daarna gaan we weer op pad. We kom,en door Gin Gin en hebben eigenlijk nog wel zin in een bakije koffie. We stoppen bij de 'Pancake heaven' maar eerst nog even bij de chemistde buurman naar binnen om de voorraad Ibuprofin aan te vullen. Ik heb sinds een week last van oorontsteking. Ze hebben hier ook nog leuke metaalfiguurtjes voor 50% van de prijs dus hier ook maar wat van gekocht. En dan naar de 'Pancake heaven' voor scones met cappucino voor Fina en 'Long black with milk on the side' voor mij.
Het is een gezellig zaakje en zo te zien wordt het gerund door drie vrouwen van middelbare leeftijd. Op de menukaart zien we later dat er ook 'Poffertjes, a dutch treat' aangeboden wordt, grappig. Als we alles netjes naar binnen hebben gewerkt staat de klok op 11:30 al met al meer dan een uur gepauzeerd.
We gaan op pad voor de tweede helft en via Childers en Maryborough (waar we geld pinnen en tanken) komen we rond twee uur in Rainbow Beach aan.
Het YHA hostel is gauw gevonden en we checken ons in, we krijgen een korte rondleiding en de eerste indruk is niet verkeerd.
Voordat we ons gaan installeren gaan we eerst naar de firnma waar we de toyota landcruiser gaan ophalen voor onze tocht over Fraser Island. Maar alles wordt morgenvroeg geregeld en met een 'no worries' gaan we weg. Nog even boodschappen gedaan en uiteindelijk gaan we $80 lichter de winkel weer uit, maar we hebben tenminste voor vier dagen eten!
Van eten koken wat echt wel de bedoeling was deze dag komt niets terecht. De keuken ziet er niet bijster netjes uit en waarschijnlijk hebben de jongelui de pannen meegenomen naar Fraser Isand want er is maar nauwelijks een pan te bekennen. :)
We gaan dus buiten de deur eten, op weg erna toe ziet Fina bij een winkel zonnebrillen liggen, "alleen maar even kijken hoor"! Maar goed met een stoere zonnebril voor ons Fientje stappen we weer naar buiten. Bij de plaatselijke eettent kies ik voor een spaghetti-groenteschotel en Fina heeft pearl perche? (vis) met wedges wat dit keer meer op grote patatten lijkt.
Na een korte wandeling gaan we naar het hostel terug om onze tijd in Town of 1770 te bloggen. Het gaat dit keer even anders omdat de site niet bereikbaar is maar we zijn niet voor een gat te vangen maar met dank aan Marijke hebben jullie het verhaal kunnen lezen. We gaan slapen morgen een nieuw avontuur, trusten.