3e dag Fraser

25 januari 2008

Vanmorgen op tijd opgestaan. We hebben nu 2 nachten in ons tentje doorgevracht met 'toilet'naast de deur in het zand, makkelijk hoor je hoeft niet door te trekken, gewoon zand erover. Als je een groter iets kwijt moet dan moet je eerst een gat graven van zo'n 50 centimeter diep, dit i.v.m. dingo's die lusten wel zo'n hapje. Bah. Als je trouwens betrapt wordt op het op deze manier 'voeren' van dingo's dan krijg je daar een fikse boete voor! :)
Verder met the story now.
Ontbijtje gehad van mij (Fina). Ik stond om half zeven al pannenkoeken te bakken, beetje vroeg maar tjonge wat is dat leuk. Midden in de duinen, achter in de bak van de 4wd pannenkoeken bakken op een twee-pits gasstelletje, echt leuk om te doen!
Tegen half acht komt Ton zijn koppie buiten de tent steken en rook mijn pannenkoeken mmmmmmmm. Lekker ontbijtje deze morgen. En voor tussen de middag heb ik ook nog een paar dus dan gaan we weer smullen. Ze hebben hier de ingredienten kant en klaar in een flacon en je hoeft er alleen maar water of melk bij te doen, even schudden en klaar. Heel gemakkelijk en snel en je bakt er vooral superlekkere pannenkoeken mee. Geserveerd met australische schenkstroop een lekkernij.
Nadat we Ton het tentje heeft neergehaald en we alles weer in de auto hebben gepakt gaan we weer op weg met de Toyota-bak. Na een honderdtal meters kunnen we niet verder, er liggen een paar jongeren op het pad te slapen, onze discogangers :) Omdat er geen andere route is dan die achter de duinenrij, het is vloed dus via het strand is uitgesloten maakt Ton de slapenden wakker en nadat ze zichzelf en wat andere spullen verwijderd hebben kunnen we er met enige moeite langs.
Het plan voor vandaag is zwemmen in lake Mackenzie. Na een rit van zo'n anderhalf uur komen we aan bij een prachtig blauw meer met witte stranden en echt superhelder water. We hebben onze zwemkleding al aan en springen in het heerlijke verfrissende water, heerlijk als je het warm hebt! Het water is zo helder dat je staand tot aan je middel of verder, je je voeten nog prima kunt zien.
Het witte strand is erg fel aan de ogen zodat Fina met zonnebril op aan het zwemmen gaat maar omdat het water achter de bril blijft zitten zet ze hem op het hoofd, niet zo heel slim. Want na een eind te hebben gezwommen voelde ze op haar hoofd naar haar zonnebril en die bleek er dus niet meer te zitten. Jammer, deze ligt als souvenir in het diepere gedeelte van het lake Mackenzie. Jammer maar het is niet anders, we kopen morgen wel een nieuwe. We liggen nog een poosje in de lekker warme, nou ja, australische zon, even de zwemkleding laten drogen en ondertussen genieten van de meegenomen gedroogde vruchten.
Trouwens drinken moet je hier wel veel doen, je ziet veel mensen op het strand met een flesje water in de hand. En jammertjes water moet je hier in de winkel kopen.
Na ons uitstapje aan het strand (zo'n anderhalf uur) crossen we weer verder door de bush en vinden de bomen, struiken en varens zo mooi dat we waarschijnlijk teveel foto's maken.
Met het raampje open en ook als het dicht is horen we de cicaden, een heel hoog en hard snerpend geluid.
Het klinkt als een hele grote vlucht vogels wat ik eerst ook dacht maar het blijken insecten te zijn. We hebben uiteindelijk zo'n insect gezien, een soort van 4cm grote vlieg, best wel groot en een beetje eng (volgens Fina). Oke gewoon niet aan denken, blijven genieten.
Na weer in de auto te zijn gejumpd zetten we onze tocht voort naar central station waar we voor de tweede keer de Wangoolba creek boardwalk gaan lopen. En opnieuw genieten we weer van de prachtige natuur; de kleuren, geluiden, varens, palmen, bamboe en 'gewone' bomen.
Na ons middagmaal van heerlijk koude pannenkoeken rijden we op ons gemak verder door de bush naar het strand, waar Fina het stuur overneemt. Na een uurtje rijden en genieten rijden we na van plaats te zijn gewisseld het laatste lange, redelijk saaie, stuk naar de plaats waar de ferry ons oppikt.
We rijden de ferry af en gaan eerst naat ons hostel waar we onze bagage naar onze andere auto, de Nissan overbrengen. Daarna rijden we achter elkaar naar het Shell station. De 4wd moet vol afgeleverd worden. Verdikkie toch weer zo'n $75 aan diesel, daar gaan m'n lieve centjes.
Bij het afleveren checkt de monteur de brandstofmeter, die blijkt niet helemaal vol aan te geven en samen rijden we naar de Shell om hem helemaal vol te gooien.

Fina springt bij een andere monteur in de auto met het idee dat die dezelfde kant op gaat maar hij blijkt de auto een paar meter verder de garage in te rijden. :) hij zei nog tegen haar 'a short drive' en Fina reageert met 'i enjoyed it very much :)
Ik heb dus een ritje gemaakt met een australische bink (Fina)

Vlak bij het Shell station blijkt er ineens een alcohol controle te zijn. Verdraaid als we een paar minuten later de auto hadden afgeleverd had ik misschien wel mogen blazen. De politieagent zit 'mijn' chauffeur nog even te dollen over de uitslag van de blaasproef, dat kan hier dus, heel relaxed allemaal.
Bij de Shell kan er nog 3 liter bijgetankt worden, de meter werkt waarschijnlijk niet helemaal correct. De 4wd wordt als we weer terug zijn op cruciale punten nagekeken maar alles is goed dus geen extra kosten. Na een gemoedelijk praatje gaan we weer naar ons hostel terug, misschien kunnen we alsnog de alcoholtest doen, maar tot onze teleurstelling pakken ze net de boel weer in :( :)
Bij het hostel checken we ons weer in, krijgen weer kamer 202 toegewezen, we eten nog wat boterhammetjes en doen ons verslag in het internetcafe.
Gaandeweg voelt Fina zich beroerder worden en gaat naar onze kamer om even te gaan liggen. Als ik na een tijdje naar onze kamer kom is ze weer redelijk opgeknapt.
We gaan slapen, morgen een rustig dagje. We hoeven maar 140km te rijden dus alle tijd.

mensen nogmaals bedankt voor alle reacties, leuk dat jullie zo meeleven, we genieten ervan.

vanavond zetten we de rest wel op de site, we gaan eerst weer Sydney onveilig maken :)
En kinderen nog 1 weekje en dan komen wij weer voor jullie zorgen hoor :p

liefs Ton en Fina, paps en mams
ps. als jullie tijd hebben laten jullie dan ook even wat aan opa en oma Drenth lezen?