reis naar huis

3 en 4 februari

Na een heerlijke nachtrust worden we door Saskia gewekt, potverdrie het is al kwart voor zeven en we zouden om zeven uur vertrekken. Beetje verslapen!!
Dus een een plomp water over de snoet en aankleden. We eten nog wat yoghurt met muesli en zijn om twintig over zeven klaar om afscheid te nemen.
We houden het afscheid nemen kort omdat het anders toch steeds ongemakkelijker wordt, na knuffels en bedankjes vertrekken we samen met Pascal naar Aidelade, een rit van ongeveer 335km. Vanuit Adelaide gaat Pascal samen met een Taiwanees meisje die hij in Robe heeft ontmoet, door Australië reizen.
Halverwege de rit stoppen we tegen een uur of negen in Meningie voor een bakkie koffie en een lekkere pie. Maken nog gebruik van het public toilet en rijden dan weer verder. Als we weer een eind hebben gereden stoppen we nog één keert bij ‘old town Tailem Bend’ om wat leuke oude autootjes te fotograferen, erg grappig. Maar we hebben niet zo veel tijd, we moeten om twaalf uur onze huurauto inleveren, en als we te laat zijn komt er weer een dag bij om te betalen en dat is een beetje jammer van de centen. We rijden tegen half twaalf Aidelade binnen, tanken voor zo’n $65 vol, en zijn om kwart voor twaalf bij het autoverhuurbedrijf waar we de auto afleveren. Hier nemen we afscheid van Pascal die met een shuttlebus naar de plaatselijke YHA gaat.
De auto word nog nagekeken op geen deuken en of krassen maar alles ik oke en we kunnen naar de luchthaven. Bij het inchecken zien we een aantal televisiecamera’s, huh? Allemaal voor ons? Nee het is het Aidelade Crows footy team dat via Kuala Lumpur naar Dubai vliegt waar ze een wedstrijd moeten spelen.
Als we ons hebben ingecheckt en door de controle voor domestic flights zijn (later is er de controle voor internationale vluchten) gaan we voordat we wat winkeltjes gaan bekijken eerst even koffie drinken. We hebben nog zo’n $35 en die moeten we nog opmaken. Fina haalt ons gebruikelijke recept en voor wie het nog niet weet, het is cappucino voor Fina en ‘long black with milk on the side’ voor mij. Ook nemen we er nog een muffin bij, het kan nu nog, in Nederland is Sonja de baas :p
Na het koffiedrinken kopen we in één van de winkeltjes nog een t-shirt voor mij en kletsen nog even gezellig met de verkoopster, een Braziliaanse. Als we tegen een uur of twee naar de controle voor de internationale vluchten gaan, wordt Fina door een douanier geholpen om een aantal toiletspullen in een afsluitbare plastic zak te doen, allemaal vanwege veiligheidsvoorschriften. Fina krijgt niet helemaal mee wat de bedoeling is en wat er gebeurt en is er een beetje beduusd van. We gaan boarden en vertrekken om half vier voor een vlucht van ongeveer 7 uur. We kijken een film en worden intussen uitstekend verzorgt met eten en drinken, echt lekker, ook zijn de stewardessen erg vriendelijk. Als we tegen half elf in Kuala Lumpur aankomen moeten we de klok twee en een half uur terug zetten naar negen uur plaatselijke tijd. Om half twaalf vertrekken we met de KLM naar ons koude kikkerlandje, nog een paar uur wachten dus. Bij de incheckbalie krijgen we te horen dat er geen ruime plaats voorhanden is en dat alleen voor ons een plek in het midden van een rij van vier beschikbaar is. Niet leuk dus. Ik dring er bij de desk op aan om nog eens te kijken of er echt niets mogelijk is al is het maar een zitplaats aan het gangpad. Dit is er niet maar de medewerker belooft dat hij zijn uiterste best gaat doen om een betere plek voor ons te regelen. We bedanken hem ervoor.
We hebben nog 48 ringgit (Maleisische munteenheid) die we nog moeten opmaken. Eerst maar even een uurtje internettijd gekocht om even de reacties op waarbenjij.nu te lezen echt leuk vinden we dat. Ook kijken we wie er online is, maar dat zijn er niet veel.
We gaan even koffie drinken bij Starbucks en eten er koekjes bij die we in Robe hebben gekocht. Na onze koffiepauze lopen we naar de gate vanwaar we zullen boarden en hier gaat Fina op een paar stoelen liggen. Ze is erg moe. Ik ga nog even naar het internetcafe want we hebben nog een half uur internettijd. Michel is online dus met hem msn ik tot de gekochte tijd op is.
Ik loop weer terug naar de gate waar Fina in een relaxstoel zit, ze kon niet slapen omdat er elke keer weer vluchten werden omgeroepen. Het is inmiddels tijd om te boarden en we gaan soepeltjes door de controle en bij de ingang naar de slurf krijgen we een andere boardingpas, dus toch! Ik bedank de medewerker voor zijn moeite en we zoeken onze plek in het vliegtuig op. Het is een plek aan het gangpad dat valt dus niet tegen, gelukkig maar want deze vlucht gaat twaalf uur duren. Pffff best lang dus.
Om half twaalf vertrekken we en hebben een rustige vlucht, ook bij de KLM worden we goed verzorgt met eten en drinken.
Ik ga eerst nog een tijdje zitten lezen en ga dan proberen te slapen, Fina is al een poosje onder zeil. We slapen op deze vlucht best wel goed, ik wordt wakker op het moment dat we India en pakistan gepasseerd zijn en boven Afghanistan vliegen. Fina wordt ook wakker en samen kijken we naar Ratatouille een komische tekenfilm. De rest van de vlucht is het slapen en waken en af en toe wat eten en drinken.
We landen om kwart over vijf nederlandse tijd. De landing is er één uit het boekje, je merkt het maar nauwelijks. Nadat we onze koffers van de bagageband hebben gehaald lopen we naar de uitgang en zien net Ronald en Marijke lopen die even hebben staan wachten maar nu een koffietent opzoeken. Het weerzien is hartelijk en we knuffelen elkaar en gaan dan samen op zoek naar een tent waar we koffie met saucijzenbroodje bestellen. Tegen een uur of zes gaan we naar de auto en rijden naar huis, Ronald is de chauffeur en doet dat prima! Als we tegen negen uur onze oprit oprijden en naar binnen gaan wacht ons daar tot onze verrassing Michel (griepig en met kiespijn) maar ook blijken Tineke en Rick er te zijn, echt wat doet ons dat goed. De kamer is versierd, er staat een bos bloemen op tafel en er is koffie met gebak. Het weerzien is ontroerend, wat een thuiskomst.