Brisbane

31 maart, Brisbane

Vannacht was niet zo denderend. We voelen ons allebei moe en besluiten dat we vandaag niets hoeven en ook niet weggaan. Het idee om een eind te lopen staat ons behoorlijk tegen.
Ik heb absoluut geen zin in geroosterd brood, voor Fina geen probleem, alleen de lucht al. Ik red me met melk en cornflakes. We blijven dus thuis, liggen wat op bed, lezen, Fina tekent een kaartje als bedankje voor ons verblijf. Rond de middag moeten we toch wat gaan eten. Gloria gevraagd waar we dat het beste kunnen doen, we willen in elk geval zo dichtbij mogelijk. Ze loopt met mij naar de hoek van de straat,waar ze ziet dat één etablissement dicht is. Aan de overkant van het kruispunt is WickEd nog open. Wij er naar toe, vertellen dat we ons niet helemaal lekker voelen maar toch iets moeten eten. Het meisje achter de balie heeft een heerlijke glimlach, daar wordt je zowaar vrolijk van. We nemen één croissant en één kommetje vruchten met een stevige yoghurt met honig. Smiley doet er uit zichzelf twee lepels, vorken en messen bij. Dat is zo leuk hier, ze doen niet moeilijk als je wat wilt delen. We laten het ons smaken en doen lekker rustig aan. Bij het afrekenen maak ik haar een compliment over haar glimlach, wat haar glimlach zo mogelijk nog breder maakt. Dan gaan we weg, er is honderd meter verderop een parkje en daar gaan we zitten. Fina maakt wat foto’s en ik zit te zitten, niet veel puf. We gaan dan ook niet verder en lopen naar Annie’s terug. Onderweg belt Saskia, ze zullen er rond 5 uur zijn.
We brengen de middag op dezelfde manier als vanmorgen door en tegen half vijf belt saskia dat ze nog maar 17km hoeven. Ik vertel haar dat ze naast Annie’s achter de AZN bank kunnen parkeren. En ja hoor om even voor vijf komen ze aanrijden. Na een dikke knuffel en een stevige handdruk worden hun spullen uitgeladen en naar hun kamer gebracht.
We hebben om zeven uur met Kieth, Cristine en Carly afgesproken. Dus hebben we even de tijd. Tegen half zeven gaan we op pad, het is even zoeken want het kaartje dat ik heb is maar lastig te lezen in het donker. We worden een paar keer door Carly gebeld waar we zijn, onderweg dus. Zij hebben vast ergens een plek gezocht, bij de Vietnamees, iets anders dan ik in gedachten had maar goed. Hebben we dat ook en keer geproefd. Het eten vindt ik zelf niets bijzonders zal wel met m’n niet helemaal lekker voelen te maken hebben. Garth vond het ook maar zozo maar de dames hebben wel lekker gegeten, zal wel aan de menukeuze gelegen hebben. Carly is net uit Engeland over en heeft gisteravond een bruiloft gehad dus die heeft niet over, is niet echt spraakzaam terwijl ze dat normaal toch echt wel is. Cristine is een schat, heel geïnteresseerd, ze weet hoe ze mensen een welkom gevoel moet geven.
Om een uur of half tien stappen we op en nemen we afscheid van elkaar. Het is weer flink zoeken maar we hebben geen haast en we komen uiteindelijk waar we wezen willen. We gaan direkt naar bed, morgen begint de cruise en we hebben er zin in.