Thuisreis

16 april, vertrek van Seventeen Seventy naar huis via Gladstone, Brisbane, Singapore,Frankfurt en Amsterdam..

Vanmorgen extra vroeg wakker. We proberen nog wel wat te slapen maar dat lukt niet echt meer. Om kwart over zes gaan we eruit en gaan we met zijn vieren Jessie uitlaten. We rijden via de marina waar ik take away koffie haal voor Garth en mezelf naar Surfclub waar we een leeg Main beach oplopen. Het vroege zonnetje schijnt aangenaam en er zijn behoorlijke golven. Heerlijk om zo je dag te kunnen beginnen. We lopen een eind langs het strand onderwijl Jessie keer op keer achter de bal aan laten rennen ondertussen onze koffie opdrinkend. Als we weer terug lopen komen we Georgia, een bekende van Garth en Saskia tegen. Waar we even een praatje mee maken en dan gaan we terug naar de auto. Thuisgekomen gaan Fina en ik douchen en bakt Saskia een paar pannenkoekjes maar dat we nou zoveel trek hebben, niet helemaal. Garth is ondertussen naar Scott om zijn auto voor vandaag te lenen omdat hij de Toyota niet helemaal vertrouwd, de radiateur was laatst lek en met een pil in het koelsysteem is het gerepareerd. Maar Scott is niet thuis en heeft ook z’n telefoon niet aanstaan. Dus dan maar met de Toyota, ‘k heb er alle vertrouwen in.
Ik breng onze bagage naar de auto waar Jessie al verwachtingsvol staat te kijken maar helaas voor haar en ons tweetjes blijft ze thuis. Als we Jessie de laatste knuffel geven moet ik wel even slikken, later in het vliegtuig naar Brisbane hoor ik van Fina dat ze hetzelfde gevoel had.
We vetrekken volgens planning om half negen en rijden via Miriam Vale en Bororem naar Gladstone (ook wel Happy Rock genoemd). Onderweg zijn er verschillende wegwerkzaamheden waardoor we iets later arriveren. Van de drie incheckbalies is er één in gebruik en hiervoor staat een rij mensen, ’t schiet niet echt op maar zorgen maken we ons niet. Het is alleen dat we straks wat minder tijd hebben om samen nog even koffie te drinken. Maar na een tijdje wordt de tweede balie bemand en even later ook de derde, dat schiet tenminste op. Als we aan de beurt zijn vraagt de man onze achternaam, Poppema dus. Ik zeg dat we vandaag via Brisbane naar Singapore, Frankfurt en Amsterdam vliegen en of de bagage vanaf Gladstone in één keer door kan. Hij zegt dat dat niet kan waarop ik zeg dat bij Garth wel mogelijk was. Het blijkt dat hij dacht dat we vanaf Brisbane met Singapore Airlines vliegen, zo gauw hij door heeft dat we Quantas vliegen is het geen probleem pfff dan gaat het wel goed komen. De koffer weegt 24.2kg, iets teveel dus, de rugtas 6kg prima. Dan zegt de baliemedewerker dat we 7kg overweight hebben en of we maar even $150 willen betalen. Ik heb het geld al in de hand maa wacht even hier klopt iets niet. We mogen ieder 23 kg plus 7kg handbagage meenemen. Dus veel meer dan ik op de band heb gezet. Oooo, vliegt u niet alleen? Nee, Fina moet ook mee. We hadden bij het inchecken gelijk moeten zeggen dat Poppema en Drenth de vlucht maken, maar no worries hij gaat weer aan de slag. Print nieuwe tags en tickets uit, checkt en doublecheckt e.e.a. en dan zijn we klaar. Fina is alvast naar Saskia en Garth gelopen en even later ko ik eraan met de tickets en dan gaan we naar het restaurant.
We hebben nog twintig minuten, moet kunnen. Ik bestel voor ons vieren wat we standaard drinken (voor wie het weten wil Soy Cappuchino one suger voor Garth, Chai Latte voor Sas, Cappuchino voor Fina en een Flat white voor mij) Garth en saskia hebben geen trek dus is de carrotcake voor ons beidjes. Het duurt even maar op een scherm bij het restaurant staat onze vlucht vermeld met de mededeling dat de vlucht 25 minuten later dan gepland vertrekt, tegelijkertijd dat ie op tijd is, beetje vreemd. Net als de carrot cake en de Chai latte voor Saskia gebracht wordt, wordt omgeroepen dat we naar de gate kunnen. Snel wordt voor ons de koffie in take away bekers gedaan en kunnen we richting de gate. We nemen een beetje snel afscheid van Garth en Saskia en lopen naar de gate, naar het vlietuig en met een half uur vertraging vliegt het propeller aangedreven vliegtuig met gezwinde spoed richting Brisbane. Waar we drie kwartier later landen. Onderweg heb ik de steward al gevraagd of we onze vlucht kunnen halen, na contact met ‘Brisbane’ blijkt dat inderdaad het geval.
Met een bus worden we van de domestic naar de international terminal gereden en verteld iemand ons hoe en waar we naar toe moeten. Bij de paspoortcontrole blijkt dat we een kaartje hadden moeten invullen, wij weer. Maar even later als we het kaartje alsnog hebben ingevuld kunnen zonder problemen door de douane en gaan we boarden. Nog even Saskia gebeld dat we op weg zijn en off we go.
De vlucht van zo’n 6300km duurt meer dan zeven uur en het is dan in Singapore half acht, we worden onderweg goed verzorgd. We kijken een film, luisteren muziek en lezen wat.
Op Singapore Changi Airport moeten we vier uur wachten voor we doorvliegen naar Frankfurt. Dus alle tijd, we lopen wat winkeltjes in en uit maar er is niets van onze gading bij. Dan gaan we maar eens kijken bij de gate vanwaar we vertrekken, volgens onze ticket moeten we op terminal twee zijn, we zitten nu op één dus nemen we de skytrain die elke vier minuten langs komt. maar op de displays in terminal twee geen melding van QF0005, dus maar even naar information. We laten onze tickets zien en dan blijkt dat we op terminal één moeten zijn (aankomst in Frankfurt is op terminal twee!). Toch even beter lezen de volgende keer. Dus weer met de skytrain terug naar één waar we een kop koffie/glas appelsap drinken met natuurlijk iets erbij. Daarna gaan we op weg naar gate C22, bijna bij de gate waar we zijn binnengekomen. De vlucht naar Frankfurt die zo’n twaalf uur (10.400km) duurt verloopt prima, we kunnen voldoende slapen, kijken een film en luisteren wat muziek. Quantas zorgt goed voor ons natje en droogje.
We komen tegen kwart voor zes op Frankfurt aan en gaan naar de Air France/KLM balie waar we een ticket naar Amsterdam halen. We moeten ook nu weer vier uur wachten en net als in Singapore drinken en eten we wat, lopen wat winkels in en uit. Veiligheid wordt hier zeer serieus genomen er wordt telkens omgeroepen je bagage niet onbeheerd achter te laten en bij de douane worden wij beiden gefouilleerd en duurt het een tijdje voor ze er met z’n drieën er achter zijn dat onze rugzak geen zaak van nationale veiligheid is.
Een paar uur later kunnen we boarden, we worden met een bus naar een gereedstaande KLM Cityhopper gereden en kunnen we de trap op naar binnen, weer es wat anders. De vlucht is een uurtje en voor ons gevoel nog korter. Nog even de bagage ophalen en dan worden we door Ronald (P) en Marijke verwelkomt. Op Schiphol eten en drinken we nog wat, Tineke belt even om ons welkom te heten en dan gaat het huiswaarts. Om even over drie zet Ronald de auto onder de carport. Het is wel even wennen in je eigen huis, zo netjes allemaal :). Hilta heeft gezorgd voor een boeketje rozen, lief hoor. Ze heeft ook gezorgd dat onze kat Tosca de vijf week vakantie heeft overleefd :).Maar een hartelijk welkom van Tosca haar kant kun je wel vergeten, dan kun je toch beter een hond hebben. :)
Ronald heeft gezorgd dat de tuin er mooi strak bijligt, we zijn er erg blij mee, top hoor!
Als we wat foto’s zitten te kijken komt pa ook nog even lang en neemt een door Teda gebakken appeltaart mee, daar gaan we later zeker van smullen.
Tegen een uur of zeven zijn we weer met z’n tweetjes, bellen nog even met Michel. Drinken een bak koffie en gaan rond negen uur naar bed.

Einde van een mooie vakantie die voor ons nog lang niet had hoeven eindigen. Bedankt voor jullie meeleven, jullie reacties in wat voor vorm dan ook.

Ton&Fina