Nog een rustige dag thuis

18 september
Vanmorgen na een prima nachtrust, ben nog wel even wakker geworden van een paar ezels maar toch ook weer in slaap gevallen. Ik sta om half negen op. Check of er een reactie op mijn mail van gisteren is geweest maar nog niet. Ze zullen nog wel niet begonnen zijn met werken.
Na een lekkere koude douche, een warme douche hoeft voor mij niet meer, helemaal niet zo lekker verfrissend als een koude,  is Oumaima klaar met de ontbijttafel. We schuiven aan en horen even later Iza iets zeggen, ze komt binnen. En na de begroeting komt ze voor het ontbijt aanschuiven. Later krijgt ze een telefoontje en moet weg.
Ik probeer samen met Talal nog eens met Europcar te bellen maar geen resultaat. We besluiten om weer naar casablanca te bellen om via hen de boel aan de gang te krijgen, Talal krijgt weer een ander nummer door, waar vervolgens ook geen reactie op komt. Of je moet voice mail al een reactie vinden.
Om half elf krijg ik een mailtje dat ze mijn mail ontvangen hebben en dat ze contact gaan opnemen. Om half twaalf besluit Talal nog eens te bellen en tadaa er komt een gesprek op gang.
Ik zit die tijd bij hafid en hebben diepzinnige gesprekken. Hahaha, het klinkt wel zwaar misschien maar het gaat over de opvoeding die we beiden hebben gehad en hoe we het zelf hebben gedaan. Ik hoor middeleeuwse lijfstraffen die Hafid in zijn jeugd heeft ervaren. Maar mooi hoe hij erop terug kijkt, arme vader zegt hij, hij wist niet beter, hij heeft doorgegeven wat hem geleerd was. Mooi als je zo in wijsheid en mededogen terug kunt kijken.
Ik wil het verhaaltje van gisteren afmaken maar m'n kladschrift is verdwenen, tja balen maar dan toch maar weer opnieuw het verhaal schrijven.
Hafida is een aantal keer naar de soukh geweest en ze zijn beiden, Hafida en Oumaima, al een hele tijd (uren) in de weer geweest als we rond half vier gaan lunchen, Tareq, op tijd klaar met zijn onderwijstaken, doet gezellig mee. Onze koks hebben al hun liefde in de gerechten die op tafel staan getopt. Heerlijke pizzapunten, heerlijk is eigenlijk nog te zwak, echt helemaal jammie. Ik weet dat ik me in moet houden maar als ik wat overlaat kan ik morgen ook nog krijgen. :) verder staat er naast koude pasta en sla nog een ander gerecht op tafel. Een soort crepe gevuld met mihoen, kip, ui, peterselie en verder op smaak gemaakt met peper en zout. Heerlijk!
Tareq gaat om 5 uur voetballen en wij beloven om te gaan kijken. We willen lopend gaan omdat het maar 500 meter is en dat moet ondanks de hitte goed te doen zijn. Als we die kant op willen zeggen Talal en Omaima dat ze ook mee gaan. Even wachten dus, alleen zijn ze met de verzorging van hun vader bezig en dat duurt nog een tijdje. Als ik zeg dat we vast heen gaan zegt Talal dat de locatie veranderd is en het veld bij de middelbare school is,  de school waar Hafid heeft lesgegeven. We gaan met de auto, eerst een eindje lopen naar de 'nieuwe' garage want de huidige auto, Nissan Qashqai, is groter dan de Dacia Sandero en pastte dus niet in de garage in onze straat. Met de Dacia heeft Talal een eenzijdig ongeluk gehad. Dat ie alleen een schrammetje had is een wonder want de auto is door een afgebroken achterwiel van de weg geraakt, over een irrigatie buis getuimeld en meters verder in een veld terechtgekomen. Hij is (even) bewusteloos geweest want toen hij zijn ogen open deed stonden er mensen om hem heen.
Als we aankomen bij de school zijn er jongens aan het voetballen maar geen spoor van Tareq, hij reageert ook niet op een belletje. Dan maar onze weg vervolgen, Talal wil ons de nieuwe brug (naast de oude mini golden gate brug) laten zien die de 'oued laabid' overspant. Onderweg  en ook bij de brug maken we foto's en dan gaan we weer naar huis. Blijkt later dat Tareq toch op het veld dichtbij heeft gevoetbald. Tja dat moet je dan maar communiceren.
Geen idee wat we verder gedaan hebben, Hafid en Talal hebben via Ziggo voetbal gekeken. Om tien uur haalt Oumaima nog een toetje, crazy cold cake zoals ze het noemt, voor ons uit de koelkast (ingredienten: meelkoekjes, melk, koffie en custard). Als gast krijg ik vanzelfsprekend extra stukken wat ik dit keer ook helemaal niet erg vind.
Ik neem nog een koude douche maak het verhaaltje van vandaag af en dan ga ik, Fina ligt al lekker te slapen, om kwart voor twaalf al weer(?!), naar bed.