Dag 9, vertrek en thuiskomst

Vrijdag 4 September

vandaag vertrekken we weer naar huis. We zijn tegen achten wakker en na ons verfrist te hebben pakken we onze koffers. Ik neem de oude van Saskia die voor een enkele reis mee zou, weer mee terug en laat mijn nieuwe achter. Ik had namelijk gevraagd waar ik de oude kon dumpen maar ze zeiden dat die niet weg mocht, ze konden hem wel gebruiken. Ik wil hen niet met oude troep laten rondlopen en de Action heeft er genoeg dus vandaar.

Ondanks dat er genoeg op tafel staat wordt er niet zoveel gegeten als normaal. Ik doe m'n best maar heb gewoon niet zoveel trek. De gesprekken gaan over de verkiezingen die vandaag plaats vinden en Oumayma gaat voor het eerst stemmen. Hafid is wat stilletjes.
Hafida geeft ons nog van alles mee, 'om onderweg op te eten'. Hahaha dat gaat echt niet lukken.
Het is net als de vorige keren moeilijk om ze achter te laten en we zijn blij dat we op tijd vertrekken. Langer wachten maakt het alleen maar lastiger. We houden het afscheid kort en vertrekken om elf uur. We hebben gisteren besloten de reis ruim te plannen want de voorgaande keren was het op Marrakesch Menara airport rennen om het vliegtuig te halen en dat willen we beslist niet weer.

We gooien de tank vol en gaan na nog een paar foto's van Ououizerht te hebben genomen op pad. Het is lekker zonnig weer en de airco hoeft in eerste instantie niet eens zo hard te werken. De rit door de bergen is er een met mooie uit- en vergezichten. We genieten, af en toe stoppen we voor een foto en een keer voor een korte pauze.
Als we de bergen hebben verlaten en ons op de weg van Beni Mellal naar Marrakesch bevinden lijkt het steeds warmer te worden, zelfs met de airco in de hoogste stand. Later blijkt de airco het gewoon te hebben begeven. Met de ramen een beetje open is het door de rijwind eigenlijk best wel uit te houden.
Het wordt dichter bij Marrakesch drukker en eenmaal in Marrakesch zelf is het goed opletten het is een beetje een chaos, ik ben blij dat we in tegenstelling tot de laatste keer nu navigatie hebben waardoor het best wel geinig is. Net of je op de kermis bent. 't Is goed opletten wil je tenminste de auto kras en deukvrij houden. We rijden paar keer verkeerd omdat bij rotondes het ons niet altijd duidelijk is welke afslag we nu moeten hebben. Maar het mag de pret niet drukken. Nog een keer de tank volgooien en dan draaien we na een aantal kilometers over brede boulevards te hebben gereden de parkeerplaats van het vliegveld op. We laten de auto na een mini inspectie (km stand wordt genoteerd en de reserveband gecontroleerd) achter en gaan naar de vertrekhal waar we de papieren bij de verhuurder inleveren. Dan gaan we op ons gemakkie naar de incheckbalie en vervolgens door de douane. We eten een lekkere warme baquette en gaan daarna naar de gate en zo tegen half zeven lopen we naar het vliegtuig toe.

We vliegen eerst naar het zuiden naar Agadir, een vlucht van een half uur. Fina zit naast een vrouw die voor het eerst sinds drie jaar haar familie in Marokko weer ziet en gezellig babbelend zijn we voor we het weten geland op Aeroport Agadir Almassira geland. We moeten eruit i.v.m. het schoonmaken van het vliegtuig. Daarna gaan we op weg naar Amsterdam, nu zit naast Fina een vrouw die naar huis terug gaat na familiebezoek, na een tijdje wissel ik met haar van plaats omdat ze naar het toilet moet. Ik zit nu dus bij het raam en zie gedurende de vlucht allerlei mooi verlichte stadjes er ons doortrekken (in het echt natuurlijk andersom, maar zo voelt het). Naarmate we Nederland naderen wordt het steeds meer bewolkt. Fina's buurvrouw moet straks op Schiphol tot een uur of vijf wachten tot de eerste treinen gaan rijden, dan met de trein naar Den Haag, dan naar Rotterdam, van Rotterdam naar Eindhoven en dan naar Maastricht waar ze geboren en getogen is. Pfff, leve het openbaar vervoer. Wij? Wij worden na een rustige vlucht opgehaald door meneer en mevrouw Reitsema :). Na een telefoontje, omdat wij bij arrivals 2 Nederland binnenkomen en zij bij arrivals 3 staan te wachten, drinken we nog even een bak koffie met iets erbij en laten ons dan naar huis rijden. De vermoeidheid slaat behoorlijk toe en ook Fina die vlak bij huis wakker wordt heeft even geen idee waar ze is. Thuisgekomen nemen we afscheid van onze lieverds en gaan naar bed. Het einde van een hele mooie warme week, zowel wat weer als ontmoetingen betreft.
Tot ziens.