19 maart, Curtin Spring - Kings Canyon

19 maart, Curtin Spring - Kings Canyon ±230km
Om zeven uur begint de dag voor ons, we hebben heerlijk geslapen alhoewel het wel warm was vannacht. Fina gaat gelijk de was van de lijn halen en ik berg dezelfde lijn weer op waar het hoort. Met een pannenkoek en een paar boterhammetjes en een kop thee (orange pekoe, weinig smaak) achter de kiezen kunnen we de nieuwe dag aan. Eerst nog de afwas van gisteren doen, dan rijdt ik de camper naar de douches bij de uitgang. Betaal de gevraagde $3 en ga lekker douchen. Fina ruimt wat op, frist zichzelf op en zet de Emoe die hier waarschijnlijk zijn domicilie heeft gekozen nog een keer op de foto.
Ik wil nog even een foto maken van Curtin Spring en Fina rijdt de camper voor, kan die er gelijk even bij op. Op hetzelfde moment komt er een roadtruck met twee trailers aan en parkeert hem achter de camper en voor het te fotograferen Curtin Spring. Ik maak een foto met een andere achtergrond (de truck) dan ik in gedachten had (je kunt tenslotte ook niet alles hebben) en we kunnen op pad. Even over negen rijdt Fina de camper de Lasseter Highway op, op weg naar Kings Canyon. Het is nu al 29°C.
Na drie kwartier rijden krijgt Fina last van haar ogen en zet ze de camper aan de kant, het blijkt bij de afslag naar Kings Canyon te zijn. Had ze niet gezien en ik was bezig met het verhaaltje was ze niet gestopt dan zouden we zo zijn doorgereden naar Erldunda en hadden we ik weet niet hoeveel kilometers terug moeten rijden.
Ik neem het stuur van haar over en we rijden met één korte stop naar kings Canyon. Onderweg zetten we nog een roofvogel op de foto en toeteren (kost hier niets) en zwaaien naar een fietser, respect hoor!
Bij Kings Canyon aangekomen is er de keus uit twee wandelingen eentje van 3,5 uur en eentje van een half uur. We kiezen voor het laatste aangezien het inmiddels 31°C is en de eerste wandeling ook nog een stevige klim in petto heeft. Het is een mooie, goed begaanbaar gemaakte wandeling door een ruige kloof. Maar het zal dit niet zijn waar de Kings Canyon bekend van is. We maken de nodige foto’s van het grote ruige, van het kleine kwetsbare (de bloempjes) en natuurlijk van elkaar. Fotograferen ook een hagedis met een staart die twee keer zo lang is als zijn lichaam en gaan dan weer richting de camper.
Bij het Kings Canyon Resort melden we ons bij de receptie waar we een plek voor de nacht regelen. In de hoek van de receptie zie ik een stander met hoeden, van de oort die ik eigenlijk vier jaar terug al had willen aanschaffen, toch maar even kijken. Ze zijn er natuurlijk in verschillende prijsklassen van zo’n $60 tot $150. Ik zie er eentje die mij wel bevalt alleen zit er geen prijstag aan, ik denk dat het eentje van $60 is maar toch maar even bij de jongejuffrouw bij de balie gevraagd, die weet het ook niet maar als ik denk dat ie $60 is dan is dat de prijs. Als Fina met eenzelfde hoed aankomt die $80 is dan blijft ze toch $60 rekenen. I love Australia.
We hebben een prachtig plekje aan de rand van het resort met uitzicht op het gebergte. Nadat we ons geïnstalleerd hebben doen we de was en gaan dan naar het zwembad en ja hoor hier komen we de eerste nederlanders ( friezen) tegen. Ze zijn hier met hun zoon die hier een jaar is op een working holiday visum. Ze gaan morgen de Kings Canyon doen en gaan dan weer terug naar huis. Wij gelukkig nog lang niet. Nadat we heerlijk opgefrist zijn gaan we terug naar de camper.
Ik ga de foto’s naar het netbook overzetten en check ook even of we wifi hebben en dat hebben we maar het bereik is belabberd. We hadden graag even wat verstuurd, ook omdat Ronald jarig is, maar goed ‘ty is niet anders.
Fina is bezig met het eten. We eten macaroni zonder bochtjes, Fina maakt er weer iets heerlijks van. Ze heeft haar draai gevonden en heeft er lol in om te improviseren met het beetje dat voorhanden is. Na het eten doen we de afwas, bekijken we de foto’s en maken we ons op om naar bed te gaan. Maar eerst staan we nog een tijdje buiten naar de sterrenhemel te staren, wat is dit mooi. Zoveel sterren zie je in europa niet. De melkweg zie je als een nevel. De helderste ’ster’ die we zien is onze eigen Jupiter (met dank aan google sky).
Tor morgen, we genieten met volle teugen en hebben nog een paar mooie weken voor ons, wat wil een mens nog meer.