5 en 6 oktober Calen/Bowen

Na het dagelijkse ochtend ritueel rijden we om tien uur het terrein van de Riverside RV Camping af. We hebben nog even gekeken of er iemand thuis was maar nee.
We stoppen een paar honderd meter verderop in Ilbilbie, een roadhouse met tankstation en een paar huizen. Tanken diesel en nemen een flat white en een iced coffee mee voor onderweg. We rijden via Koumala en Sarina naar Mackay waar we de reparaties volgens plan laten uitvoeren.

In Sarina zagen we iets van art gallery en museum op de borden staan en aangezien we toch alle tijd hebben parkeren we bij de Tourist office. En daar worden we doorverwezen naar het museum 30 meter verderop met daar achter nog weer de art gallery. Het is een museumpje, een antiek huis waar in een viertal kamers middels een kleine tentoonstelling van gebruiksvoorwerpen, foto's en kranteartikelen en een als klaslokaal ingerichte kamer het wel en wee van de bewoners van tientallen tot honderd jaar wordt getoond. Misschien interessant voor de lokale bewoners maar wij zijn snel klaar. Dan naar de art gallery, een nog kleiner gebouwtje, gelukkig gesloten anders hadden we hier misschien ook nog entree moeten betalen. Het lokaaltje is iets groter dan onze camper en er staan een paar tafels in en er hangen een paar schilderijen aan de muur. We gaan weer terug naar de camper en rijden door naar Mackay.

Michael is de monteur bij het RV repair bedrijf en hij begrijpt eerst even niet waar we voor komen, zal wel aan z'n engels gelegen hebben. :) Ze hadden ons gisteren verwacht, maar ja toen hadden we andere plannen.
Dat het toilet niet zo flushed als we verwachten ligt aan het type toilet. De gaspit heeft ie vrij snel werkend. Er zat een verstopping aan de kant van het bimetaal die daardoor niet warm werd en waardoor de gastoevoer telkens weer werd afgesloten. Michael wordt hartelijk voor z'n werk bedankt en we gaan weer op pad.
Als we in Mackay langs een grote Woolworths rijden besluiten we boodschappen te gaan doen. We krijgen vrijwel alles wat we op ons lijstje hebben staan, ik had alleen wel graag een frisse sandwichspread gevonden. Als ik aan een medewerkster vraag of ze die ook hebben dan heeft ze het over jam of vegemite (brr), ik probeer nog uit te leggen wat wij met spread bedoelen maar da's te lastig, laat maar zitten.
We brengen de boodschappen naar de camper en lopen terug, we kopen bij de bakery beef/mushroom pie en gaan dan naar de coffeecorner waar we onze standaard flat white en cappucino bestellen. Hier eten we eerst op ons gemak de pie's op, drinken de koffie en na toiletbezoek gaan we weer op pad. We komen even voor drie op onze bestemming voor vandaag aan, St Helens Garden Tourist Park. Het kantoor is gesloten (even weg om de kids van school te halen) dus gaan wij vast even het terrein verkennen. Het is maar een kleine camping en het is absoluut niet druk. We vinden een mooi grassig plekje vlak bij de amenities (toiletgebouw). Als we weer langzaam teruglopen zien we schuin tegenover het kantoor bij de ingang een mooi klein zwembad, lekker voor straks.
Inmiddels is het kantoor bemand en we kunnen op de plek staan die we hebben uitgezocht. We zitten lekker relaxed in de schaduw van een paar palmbomen als we buren krijgen, ze hebben net een rondreis door Australië gemaakt en zijn op weg naar huis, Mount Isa.
Het koelt al wat af en we laten het zwembad voor wat het is, morgen een nieuwe kans. We eten een broodje met worst en tomatensoep met ballen (smaakt als chinese tomatensoep). En als Fina gaat douchen ga ik met dit verhaaltje bezig. Als ze terug komt, ga ik afwassen en daarna is ieder met z'n eigen ding bezig. We gaan tegen half tien naar bed, best wel moe van zo'n dag bijna niks doen.

6 oktober

Voordat we gaan ontbijten gaan we eerst zwemmen, 't is zo vroeg op de ochtend (half acht) al goed warm. Na het zwemmen ff haartjes wassen in de doucheruimte en dan lekker fris aan het ontbijt. Terwijl we zitten te ontbijten maken onze buren zich klaar voor vertrek, ze rijden vandaag naar Townsville een paar honderd kilometer verderop noordwaarts. Ik vraag of ze een goede anti muggenspul hebben en de buurvrouw komt met een flacon en een spuitbusje aan, ik neem er een foto van. Een tip van de buurman, koop B1 vitamines en je hebt geen last van sandflies, die tip knopen we goed in de oren. Dan zwaaien we ze uit en gaan verder met ons ontbijt. Zelf weten we nog niet wat we gaan doen, wat we ook gaan doen, we doen het in elk geval rustig aan. Wat we in elk geval moeten is het toilet legen en als ik kijk waar het dichtstbijzijnde dump point is dan is dat in Proserpine, 80 km verderop, de keus is snel gemaakt, we finishen het ontbijt en maken de camper klaar voor vertrek.
Even voor tien rijden we het terrein af en rijden een klein uur later Proserpine binnen, we rijden de hoofdstraat door en slaan op goed geluk linksaf (google maps laat ons vanmorgen even in de steek) en vragen een gemeentewerker naar Anzac road waar de dumpplaats is. We zijn in de buurt en even later laat ik Fina zien hoe het toilet geleegd wordt en hoe we van het afvalwater afkomen. Daarna handjes wassen en we gaan op zoek naar een bakery, geen pie vandaag, maar wel bij de coffee een soort puddingbroodje met een chocoladelaagje, we vragen om hem in tweeën te snijden want zo groot issie wel en we gaan buiten zitten waar ze ons even later onze koffie brengen. Dit keer liggen er kleine Douwe Egberts suikerzakjes naast. Toch grappig dat je verschillende Nederlandse producten hier tegenkomt.
Als we weer op pad zijn, we laten het bekende Airlie beach rechts van ons, links liggen en volgen de Bruce Highway. We moeten nog een klein uurtje rijden, maar aangezien we zo mooi op tijd zijn gaan we toch op een gegeven moment van de Highway af richting de kust naar Dingo Beach 30 km verderop. We rijden tien minuten op de Dingo Beach road als we een bord zien dat aangeeft dat we niet via via naar Bowen kunnen en dat betekent dat we dezelfde weg weer terug zullen moeten. We stoppen aan de kant van de weg en beraden ons. We zien dat verderop aan de Bruce Highway we ook langs de kust rijden en besluiten om dan toch maar weer terug en over de Highway naar Bowen te rijden. Een paar kilometer voor Bowen gaan we van de weg af, eten vanilla yoghurt met muesli en lopen naar het water er staat een heerlijk briesje. We komen uit bij een klein (in de zin van laag) mangrove bos en nemen wat foto's en later nog een paar van een pelikaan die voorbij komt varen, op behoorlijke afstand dat wel.
In de schaduw van een klein maar dapper boompje zitten we een tijd te kijken en te praten. We hebben alle tijd. Als we dan toch weer in de camper de laatste kilometers naar Bowen afleggen is rechts van ons onze bestemming maar het staat iets aandrs aangegeven, niet zeker van onze zaak rijden we Bowen in en vinden na enig zoeken een information point. Met een kaart gaan we eerst nog even bij de Queen Bay kijken, een camping aan de kust, maar het spreekt Fina niet aan en dus gaan we naar waar we van plan waren te verblijven, een grote camping en we krijgen een plekje weer vlak bij de toiletgroepen. Ook op deze camping zijn we bijna de enigen.
We vullen de vers watertank tot ie overstroomt. Eten daarna watermeloen, lekker zoet en fris. Ik ga weer wat tikken en Fina maakt een macaroni schotel klaar. 's Avonds praten we vooral, we zoeken samen de (veelbelovende) volgende stop uit ongeveer 300 km verderop, 4,5 uur rijden. Het is het Tropical Hibiscus Caravan Park in Wongaling Beach/Mission Beach. We drinken koffie en denken op tijd naar bed te gaan maar 't is inmiddels half elf, nog gauw even een douche en dan onder de lakens/dekbed. We willen morgen niet te laat vertrekken.