donderdag

We hebben gisteravond om een uur of tien ons diner genuttigd en het was weer overvloedig, we hebben gelukkig geleerd om nee te zeggen tegen het eat more van Hafida. Bij het diner was ook Maria, een vriendin van Hafida. Fina had haar s middags al in de souk (markt) ontmoet toen ze met Hafida wat inkopen deed. Maria is de apotheker van Ouaouizerth en heeft daarvoor in rusland gestudeerd. Ze spreekt naast Arabisch, Berbers en Frans ook Russisch en kan ook een aardig mondje Spaans. Een geleerde dame dus. Ze had een reis naar Frankrijk gepland maar heeft dit uitgesteld toen ze hoorde dat wij op visite zouden komen. Ze wilde ons graag ontmoeten. Het was gezellig en we hebben wat afgepraat en gelachen.
Grappig hoe ze lol kunnen maken over serieuze dingen als leven en dood.

Na een goede nachtrust (af en toe verstoort door hondengeblaf) hadden we tegen tien uur ontbijt en zijn we verder lekker lui geweest, een spelletje gespeeld en gelezen. Het is een beetje te warm om naar buiten te gaan, binnen is het 30 graden, wat het buiten is hoeven we niet te weten, veel te warm in ieder geval.
Tegen half drie hebben we gelunched (wat je lunch noemt). Hafida is daar een uur of drie zoet mee geweest. Het is haar hobby en dat is te merken ook. We komen dus niet tekort en Fina is bang dat we als tonnetjes terug komen.
We hebben gelezen, een spelletje gedaan en wat gekletst. In de namiddag de auto in de garage gezet (vinden ze beter), de temperatuur buiten valt me enigzins mee. Later hebben Fina en ik nog een wandeling in het dorp gemaakt en aangezien we hier de enige buitenlanders zijn worden we goed bekeken door de vele mensen die op straat zijn. Het is nog steeds erg warm en stoffig. Verbazingwekkend eigenlijk dat je in een paar uur in zo’n heel andere wereld kunt zijn.
Terug drinken we koffie en krijgen een groot stuk van de cake (doorsnee 40cm, 5cm hoog) die Hafida ter ere van ons heeft gebakken. Ook is er een vriend van Talal, Tariq op bezoek die we twee jaar terug ook hebben leren kennen, een leuke rustige vent, die eerst even weer op gang moet komen wat engels betreft, dit had hij sinds ons vorige bezoek niet meer gedaan.
Later zitten we gezellig met z’n viertjes te kletsen, verteld Hafida wat over hoe ze al als een meisje van tien zonder dat haar ouders het wisten haar haar kort had laten knippen, die waren er niet blij mee. En dat is wel heel zacht uitgedrukt. Maar als Hafida iets in haar hoofd heeft is ze daar niet makkelijk vanaf te brengen.
We wisten wel al dat ze de goed de clown kan uithangen maar toch weet ze ons nog weer te verbazen met haar verhalen. Wat hebben we weer gelachen, t’is soms echt een maf mens :)
We gaan na ons nog even te hebben opgefrist lekker voldaan naar bed.

welterusten