zaterdag

Vanochtend waren we er op tijd uit, zo ongeveer rond half zeven omdat we vandaag erop uit gaan. Een half uur later dan gepland gaan we om acht uur op pad. Ons reisdoel is Demnate, zo'n honderd kilometer ver. We gaan welgemoed op pad, er is ons voor vandaag een lagere temperatuur beloofd en dat is wel zo prettig met een tweeeneenhalf uur durende autorit voor de boeg.
Onze eerste stop is in Azilal, hier willen we naast ontbijten ook brrod voor de middag kopen. Het blijkt lastig maar we zijn ook wel laat, wie komt er dan ook om negen uur nog om vers brood vragen :) We vinden toch een winkeltje waar we naast een broodje gezond ook brood voor de middag kunnen kopen. Op verzoek van Hafida wordt later vers gebakken brood afgeleverd.
We gaan na het ontbijt op pad voor het resterende deel van de reis. Het eerste bezoek is een gehucht twee kilometer voor Demnate waar diverse pottenbakkers hun bedrijfjes hebben.
De weg er naar toe is bijzonder, bochtig met her en der kleine lemen huisjes of hutjes en verder veel cactussen waarvan sommige vruchtdragend. Het lijkt soms net of we tweeduizend jaar terug in de tijd zijn gegaan, tenminste dat gevoel roept het bij me op en ik ben niet de enige, Fina ervaart het net zo. Aangekomen bij het gehucht kunnen we zo elke pottenbakkerij binnenlopen en de pottenbakkers aan het werk zien, zo te zien is het simpel werk, je geeft de draaischijf een zwengel, je houd gewoon je handen bij de klei en er groeit als vanzelf een mooi potje of schaaltje, makkie toch?
We bekijken een viertal pottenbakkerijen en dan hebben we genoeg gezien en besluiten we bij de eerst bezochte bakkerij wat minitajines te kopen. Bovendien koopt Hafida naast een flinke schaal (voor broodbakken) ook een flink grote tajine die heel mooi is bewerkt.
We gaan na het bezoek op pad naar Iminifri, 6km voorbij Demnate. Het is een grote natuurlijke brug , die een rivier in de rode rotsen heeft uitgesleten. Van bovenaf niet te zien maar als we een hele serie trappen naar beneden lopen zien we de brug als een gigantische grot. Het is enorm en ruig en dus heel mooi. We blijven hier een hele tijd en ik ga met Talal nog een eindje klimmen om bij een trap te komen die onder de brug is aangebracht. Je zou het moeten zien om te begrijpen, dus google maar even zou ik zeggen. Door een misverstand komen we er niet helemaal. Na foto's te hebben gemaakt en nog wat gezeten en gekletst te hebben gaan we weer naar boven, een vermoeiende, warme klim.
Boven aangekomen zijn we dorstig en hebben zin in wat fris. Hafid en Hafida gaan naar een restaurant om te vragen of we ook naast het fris ook ons eigen meegebrachte brood kunnen eten. Een vraag die we in Nederland niet zouden stellen, maar wat Hafida in haar hoofd heeft gaat (meestal) door. Het kan en dus gaan we op het terras zitten en hier haalt Hafida haar tas leeg, tomaten, komkommers, uien, sla, olie, paprika, zout, brood, sardientjes in blik, worst, kaas en nog iets met vis in blik. Daarna begint ze de salade te maken, tomaten, komkommer, uien etc worden gesneden en door elkaar gehusseld en de salade is klaar. Ze vraagt en krijgt een bord om de vis uit blik op te kunnen doen. Als we al een tijdje zitten te eten is er nog steeds niemand geweest die vraagt of we ook iets willen drinken, dus gaat Talal vragen en komt terug met cola en sprite. We drinken zo uit de fles, bij het water wat later wordt geleverd zijn wel glazen.
Het blijkt ook een plek voor busjes om mensen in en uit te laden, we worden wel bekeken.
Na deze uitgebreide lunch waar we notabene 5 euro voor moeten betalen gaan we weer op reis naar huis, nog even een stop in Azilal voor weer wat brood en dan komen we uiteindelijk om halfzeven thuis. Fina gaat nog even heerlijk onder de douche en ik begin vast met dit verhaal. Vanavond nog brood met soep en dan weer naar bedje toe

We hebben weer een heerlijke dag gehad en van elkaar en de natuur genoten.