En nog eentje
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton en Fina
20 September 2019 | Marokko, Ouaouizarht
19 september
Tegen half acht begint voor mij de dag met het insmeren van mijn hakken, deze drogen door het warme weer uit en vertonen scheurtjes en da's best pijnlijk. Vandaag maar even sokken dragen. Tijden het ontwaken of ergens vannacht kreeg ik een brainwave, mijn bankpas is waarschijnlijk geblokkeerd voor Afrika. Even bij instellingen in de Rabo app gekeken en inderdaad, ik moet toestemming geven voor afrika, dat kan tijdelijk of permanent. Voor de veiligheid stel ik hem in voor de resterende dagen. Het zal nu wel lukken om geld met deze pas op te nemen, maar dat zien wel later wel.
Hafid heeft de 2e helft van de nacht vanwege een zere rug slecht geslapen en is moe. Hafida is zijn benen (vooral bot met vel, net als zijn armen) aan het masseren om de bloedsomloop te stimuleren. Deze week, na de laatste bloedtransfusie, is het gevoel in zijn benen weer wat terug gekomen maar dat betekent pijn.
We genieten lekker rustig van het ontbijt. In Nederland zouden we het brunch noemen, maar de lunch is rond drie/vier uur en het avondeten, als we al eten doen we na negenen. Gelukkig is dit meestal wat lichte kost.
Fina begint wat op ruimen maar moet zich beperken tot de borden en eetgerei want degene die onze auto een ander aanzien heeft gegeven komt langs uit zijn werk om een en ander te regelen.
Aangezien er in de auto geen schadeformulier aanwezig is, wat uiteraard wel zou moeten is Talal in de tussentijd naar de bibliotheek die hier meerdere functies heeft. Wellicht hebben ze hier naast andere ook schadeformulieren.
De man komt binnen, oogt sympathiek maar spreekt geen woord Engels dus zit ik er als toeschouwer bij. Hafida weet haar mondje wel te roeren, soms met stemverheffing, hij soms ook en dan denk ik, hij gaat er straks boos vandoor maar een andere keer lachen ze samen.
Als Talal terugkomt (zonder schadeformulier) begroeten ze elkaar als vrienden. Zijn papieren komen op tafel en worden gekopieerd. En de man neemt, niet voordat hij Hafid even heeft begroet, afscheid.
Talal heeft een vriend van hem die bij Allianz werkt gevraagd om een formulier, in Beni Mellal blijkt geen formulier te zijn maar wel in Azilal en deze wordt aan een taxichauffeur meegegeven.
Ik hoor later van Hafida dat hij de eerste nacht niet heeft geslapen (meer waarschijnlijk, slecht geslapen). Zijn rechterspiegel was kapot, had iemand eraf gereden. Hafida heeft hem hierover onderhouden want er had ook een kind of een oud iemand aangereden kunnen zijn.
Terwijl ik dit stukje aan het schrijven ben, het is rond drie uur, zijn Oumaima en Hafida druk bezig met de voorbereiding van de lunch en hebben samen dikke lol. Heerlijk om ze zo samen te zien.
Tegen vier uur komt een ovenschaal op tafel, de rest van de pizzapunten en brood en schaaltjes met groenig spul erin. Ha, wat er in de ovenschaal zit weet ik niet, ziet er wel goed uit maar één pizzapunten is in elk geval van mij. Mjammie, intussen krijg ik een flinke portie van de gratin, ben benieuwd.
Tjonge wat een heerlijk maal, dacht dat het niet beter kon maar..... 'k weet het niet meer. Ik krijg nog wat opgeschept en ook dat gaat er (langzaam) in, ondertussen blijft de pizzapunt mij aankijken maar het gaat echt niet meer. Als we allen verzadigd zijn gaat de rest van de gratin, de pizzapunt en wat van het groene spul op een schaal naar Iza.
Als ik bij Hafid zit te praten komt Talal met de papieren. Er is nogal wat onduidelijkheid en Talal belt meerdere keren met z'n vriend bij Allianz. Na uren is het eindelijk voor elkaar, compleet met nagemaakte handtekening van Zaid (uiteraard met zijn toestemming, hij had een paar voorbeelden op papier gezet). Fina is kwixx aan het spelen met Tareq. Intussen is Oumiama nog een verasssing aan het maken. Tareq vertelt desgevraagd over school, lesmethoden e.d., hij is een toegewijde leraar dat merk je aan de manier waarop hij over z'n leerlingen praat. Fina gaat tegen tienen naar bed, ik zit nog een tijdje op het bed met Hafid te praten, om elf uur haalt Oumaima het toetje uit de koelkast, rijst met stukje appels en bananen.
Om half twaalf ga ik m'n tanden poetsen en call it a day.
Tegen half acht begint voor mij de dag met het insmeren van mijn hakken, deze drogen door het warme weer uit en vertonen scheurtjes en da's best pijnlijk. Vandaag maar even sokken dragen. Tijden het ontwaken of ergens vannacht kreeg ik een brainwave, mijn bankpas is waarschijnlijk geblokkeerd voor Afrika. Even bij instellingen in de Rabo app gekeken en inderdaad, ik moet toestemming geven voor afrika, dat kan tijdelijk of permanent. Voor de veiligheid stel ik hem in voor de resterende dagen. Het zal nu wel lukken om geld met deze pas op te nemen, maar dat zien wel later wel.
Hafid heeft de 2e helft van de nacht vanwege een zere rug slecht geslapen en is moe. Hafida is zijn benen (vooral bot met vel, net als zijn armen) aan het masseren om de bloedsomloop te stimuleren. Deze week, na de laatste bloedtransfusie, is het gevoel in zijn benen weer wat terug gekomen maar dat betekent pijn.
We genieten lekker rustig van het ontbijt. In Nederland zouden we het brunch noemen, maar de lunch is rond drie/vier uur en het avondeten, als we al eten doen we na negenen. Gelukkig is dit meestal wat lichte kost.
Fina begint wat op ruimen maar moet zich beperken tot de borden en eetgerei want degene die onze auto een ander aanzien heeft gegeven komt langs uit zijn werk om een en ander te regelen.
Aangezien er in de auto geen schadeformulier aanwezig is, wat uiteraard wel zou moeten is Talal in de tussentijd naar de bibliotheek die hier meerdere functies heeft. Wellicht hebben ze hier naast andere ook schadeformulieren.
De man komt binnen, oogt sympathiek maar spreekt geen woord Engels dus zit ik er als toeschouwer bij. Hafida weet haar mondje wel te roeren, soms met stemverheffing, hij soms ook en dan denk ik, hij gaat er straks boos vandoor maar een andere keer lachen ze samen.
Als Talal terugkomt (zonder schadeformulier) begroeten ze elkaar als vrienden. Zijn papieren komen op tafel en worden gekopieerd. En de man neemt, niet voordat hij Hafid even heeft begroet, afscheid.
Talal heeft een vriend van hem die bij Allianz werkt gevraagd om een formulier, in Beni Mellal blijkt geen formulier te zijn maar wel in Azilal en deze wordt aan een taxichauffeur meegegeven.
Ik hoor later van Hafida dat hij de eerste nacht niet heeft geslapen (meer waarschijnlijk, slecht geslapen). Zijn rechterspiegel was kapot, had iemand eraf gereden. Hafida heeft hem hierover onderhouden want er had ook een kind of een oud iemand aangereden kunnen zijn.
Terwijl ik dit stukje aan het schrijven ben, het is rond drie uur, zijn Oumaima en Hafida druk bezig met de voorbereiding van de lunch en hebben samen dikke lol. Heerlijk om ze zo samen te zien.
Tegen vier uur komt een ovenschaal op tafel, de rest van de pizzapunten en brood en schaaltjes met groenig spul erin. Ha, wat er in de ovenschaal zit weet ik niet, ziet er wel goed uit maar één pizzapunten is in elk geval van mij. Mjammie, intussen krijg ik een flinke portie van de gratin, ben benieuwd.
Tjonge wat een heerlijk maal, dacht dat het niet beter kon maar..... 'k weet het niet meer. Ik krijg nog wat opgeschept en ook dat gaat er (langzaam) in, ondertussen blijft de pizzapunt mij aankijken maar het gaat echt niet meer. Als we allen verzadigd zijn gaat de rest van de gratin, de pizzapunt en wat van het groene spul op een schaal naar Iza.
Als ik bij Hafid zit te praten komt Talal met de papieren. Er is nogal wat onduidelijkheid en Talal belt meerdere keren met z'n vriend bij Allianz. Na uren is het eindelijk voor elkaar, compleet met nagemaakte handtekening van Zaid (uiteraard met zijn toestemming, hij had een paar voorbeelden op papier gezet). Fina is kwixx aan het spelen met Tareq. Intussen is Oumiama nog een verasssing aan het maken. Tareq vertelt desgevraagd over school, lesmethoden e.d., hij is een toegewijde leraar dat merk je aan de manier waarop hij over z'n leerlingen praat. Fina gaat tegen tienen naar bed, ik zit nog een tijdje op het bed met Hafid te praten, om elf uur haalt Oumaima het toetje uit de koelkast, rijst met stukje appels en bananen.
Om half twaalf ga ik m'n tanden poetsen en call it a day.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
