8 november, Wagga Wagga - Wantirna, Melbourne

Dit is een heerlijk bed en ik blijf als gebruikelijk nog even liggen als Fina doucht en andere activiteiten uitvoert om fatsoenlijk voor de dag te komen. Ze heeft helaas niet zo goed geslapen, wat last van haar maag.

Ons eten is een beetje een allegaartje, voor ieder nog een rozijnenbroodje en er zijn wat koekjes en koffie. Aangezien we alles binnen handbereik hebben zijn we om negen uur klaar om te vertrekken, Fina levert de sleutels in maar ik klim ook nog gauw even uit de auto want ik ben benieuwd of we nog weer zo’n een heerlijke woordendouche krijgen en ja hoor, zo gauw de klink omlaag gaat begint ze te ratelen. Hey, how’re you going, you guys had a good night sleep? The weather looks beautifull today bla die bla die bla. Als je al niet vrolijk was dan ben je het nu wel.

We gaan rijden, Melbourne here we come. Een kleine 500km te rijden vandaag en we verwachten ergens tussen vier en vijf te arriveren. Keith stuurt nog even een berichtje met een tip voor een wat landelijker laatste deel van de reis en die had ik ook al in gedachten maar toch, leuk dat ie in gedachten meereist.

We zitten al weer vrij snel op de M31, de Hume Highway. Na zo’n twee uur rijden wordt het tijd voor een pauze en daarbij hoort koffie met iets erbij en er moet getankt worden. Bij Chiltern gaan we van de weg af en het blijkt ook nog een Historic Village te zijn, bij het eerste straatje wat ook gelijk de beste blijkt, parkeren we de auto en stappen uit.Het enige wat we horen zijn een paar vogels en verder stilte, heerlijk. We wandelen het straatje met historische panden op en neer en bestellen bij de Chiltern Bakery[e-38]Cafe koffie en hebben er een Croissant en een Steak Mushroom pie bij en zitten er hier heerlijk van te genieten. Bij de IGA halen we wat Werthers Original en een zakje Black Cats, die het niet halen bij de katjesdrop in Nederland. Als laatste gaan we bij de Lisa Bishop Studio[e-38]Art Store naar binnen. Wat een leuke verzameling van creativiteit, o.a. van Lisa zelf en we kopen van haar een verroeste Koala en een toilettas met typisch aboriginal design. Bij het enige en ouderwetse tankstation hier in de straat hangt een papier op de pomp dat zegt ‘out of ulp’, waarbij ulp staat voor unleaded petrol.

Als we weer op de M31 zitten zijn we een uur verder. Bij Benalla gaan we van de M31 af en rijden we via de B300, de Midland Highway, de mooiere route naar Melbourne, en mooi is het zeker, ook wat de wegkwaliteit betreft, en eigenlijk rijdt het met 100 km/uur ook prima door. Als de brandstofmeter nog 2 streepjes aangeeft wordt het een beetje spannend want we rijden nu al kilometers zonder dat we iets van bewoning zien wat ik eigenlijk wel had verwacht, maar gelukkig is er na een kilometer of twintig Swanpool waar we vol tanken, en met een coffee on the go en een halve liter Iced Coffee in ons koelkastje kunnen we er weer tegen. Voor onze laatste stop slaan we even na Yea een weggetje in voor een korte break, we staan bij een reusachtige boom, tenminste wat er nog van over is, de stam is voor een groot deel verbrand maar een enorme tak, een boom op zich is overgebleven en wordt dus door het resterende deel van de stam via de niet aangetaste wortels gevoed. We drinken hier, lopen wat bij de boom heen en weer, nemen wat foto’s, doen een plas en gaan weer in de auto voor de laatste anderhalf uur van de reis. Om twintig over vijf, we hebben nog even volgetankt, zetten we de auto na 2869 km bij unit 22 van 3 Ashleystreet Wantirna, Melbourne neer. Dit was het dan wat Suzie betreft, met elkaar hebben we zo’n 4300 km probleemloos en met veel plezier miss Suzie rondgereden.

We sjouwen de koffers naar boven en begroeten Saskia die al even van het werk thuis is en net klaar is met haar journalling. Eerst ff een bakkie doen en ik zit even te prutsen om de IPad in de nieuwe cover die ik besteld had te krijgen en het keyboard aan de gang te krijgen, het werkt allemaal. Nu nog even de rest van de spullen uit de auto halen en maak gelijk ook maar ons autokoelkastje schoon en berg hem op. Fina is al druk bezig om onze was bij elkaar te zoeken.

Saskia heeft simpel maar o zo lief hun bed weer voor ons klaargemaakt en handdoeken uitnodigend klaar gelegd. Nadat we beiden gedoucht zijn gaan we eten, er is nog flink wat pasta van gisteren en dat komt goed uit, lekker gemakkelijk en pasta vinden we beiden lekker. Als we uitgegeten zijn is het half acht. Keith heeft de hele dag en avond een conference in de stad en dat betekent dat we drie afleveringen van Hunted kunnen kijken zonder dat Keith zich buitengesloten hoeft te voelen. Hierna vinden we het welletjes en zoeken we ons bed op.