13 oktober, Melbourne

We zijn goed op tijd wakker, Fina gaat eruit en ik blijf lekker nog even liggen luisteren naar de preek van afgelopen zondag (preek van de week) [e-1f600] maar om zeven uur zit ik ook al gedoucht en wel aan de keukentafel. Levi is op tijd naar school gebracht en Saskia gaat vandaag ook op tijd weg voor een halve dag werk. We gaan met z’n tweeën ontbijten, er is nog wat havermoutse pap die ik met alle plezier opmaak en een paar boterhammen gaan er ook wel in. Keith is intussen bezig om een slow cook maaltijd voor te bereiden.

We brengen de morgen met z’n tweeën door waarbij Keith heel af en toe even naar boven komt. Hij is druk, is bezig een week werk in vier dagen te doen want vrijdagmorgen vliegt hij op tijd naar Adelaide om een weekend met een oude vriend door te brengen. Zal daar misschien ook nog wel iets moeten doen maar natuurlijk ’t liefst zo weinig mogelijk, vandaar.

We gaan vandaag met de trein naar Canterbury waar Saskia werkt, Keith brengt ons even na twaalven naar het dichtstbijzijnde treinstation waar hij twee MYKI cards (OV kaart) voor ons regelt. Ik zou het zelf wel willen doen maar ik hoor maar nauwelijks iets van wat de man achter het glas zegt, laat staan dat ik het versta. We willen in de tijd dat we hier zijn er ook af en toe zelf op uit trekken dus dan is zo’n MYKI card wel handig.

We nemen de trein van 12:40, even zitten we naast elkaar maar dan gaat Fina al snel verkassen, ze kan er n.l. niet tegen om in een rijdende trein achterstevoren te zitten. Ze zit naast een iets jongere vrouw die als klein meisje met haar ouders uit China naar Maleisië geëmigreerd is en nu dus zelf in Australië woont. De twee praten honderduit en als de vrouw een paar stations voor onze bestemming uitstapt is het net of twee vriendinnen elkaar gedag zeggen. [e-1f600]

We stappen rond enen zelf uit in Canterbury op een steenworp afstand van Life Without Barriers waar Saskia werkzaam is. Het is dat we even moeten zoeken maar het is echt maar een minuut of twee lopen. Als we naar binnen gaan en de trap oplopen naar de 1^e verdieping zit Saskia achter haar desk bij de receptie. Ze blijkt de enige in het hele gebouw te zijn, misschien deels doordat er vanwege de vele regenval een reiswaarschuwing afgegeven is. Komt best wel goed uit, zo kan ze ons alles laten zien. Had anders ook wel gekund volgens Saskia want zo relaxed zijn ze hier wel, maar je stoort nu niemand. Leuk om te zien waar ze een groot deel van haar tijd doorbrengt.

We gaan lunchen bij haar favoriete eetgelegenheid ‘Outlaw’ waar ze, volgens Sas, de lekkerste Chai latte (thee) hebben. Maar dat is niet mijn cup of tea (denk ik), voor mij een flat white en voor Fina een cappuccino, lekker hoor! Voor lunch nemen we alledrie een Slick Rick, een broodje kipschnitzel met een boel groen spul en patatten. De dames houden elk een helft over en die gaan natuurlijk mee. We lopen weer terug om Sas haar auto op te halen, ze heeft haar eigen parkingspot in de parkeergarage van het bedrijf.

Thuisgekomen gaat Fina zitten haken en zitten Sas en ik wat te kijken op Gumtree (marktplaats) naar IPhone 11 pro (Sas) en IPad Air 4 (ikke), voor de IPad scheelt het zo’n € 250 met Nederland wat dus de moeite waard is. Ook hebben we het even over het installeren van een VPN (had Keith aangeschaft), het zou wel leuk zijn om bijv. Hunted te kunnen bingewatchen. Maar dat laten we toch maar mooi aan Keith over. Als deze met Levi thuiskomt, gaat de laatstgenoemde vrij snel naar beneden naar z’n eigen kamer en Keith gaat bezig met het eten, niet dat we daar op dit moment naar uitzien maar Keith wil niet te laat eten.

De slowcook maaltijd, met heerlijk sappig en mals vlees, maiskolven, wortelen en in de airfryer bereide aardappelen wordt toch gemakkelijk naar binnen gewerkt, ondanks dat er nog een herinnering is van de lunch van vanmiddag.

Terwijl Saskia bezig is met afspoelen en de vaatwasser zitten Keith en Levi wat te bekvechten, leuk om de twee zo bezig te zien. Daarna spelen we weer Uno en Levi wint weer en taait dan af, morgen weer vroeg op. We spelen met z’n vieren nog twee spelletjes en dan is het voor ons ook over. Keith vliegt morgen om zes uur naar Adelaide dus die moet er echt op tijd uit en Saskia wil ook extra vroeg beginnen zodat ze op tijd weer naar huis kan. Ik ga nog even met dit verhaaltje bezig en kruip dan ook onder het dekbed. Trusten maar weer.