16 oktober, Melbourne - Apollo Bay

Het weer lijkt ten goede te verbeteren, het is nu nog bewolkt maar gaandeweg de dag zal de zon steeds meer de overhand nemen. Vandaag gaan we op pad, maar we doen het rustig aan, nou ja, net wat je eronder verstaat. We zijn er beiden weer vroeg uit en tegen een uur of acht zitten we met frisse koppies aan tafel. Sas heeft een paar broodjes kaas in de oven gezet en een paar van die jongens kan ik wel aan, verder is er gewoon brood, beschuit en crackers, een mok koffie maakt het compleet. Na het ontbijt zetten we wat we mee willen hebben bij elkaar in de kamer en ik breng onze grote koffer naar beneden. Zo hebben Keith en Saskia hun slaapkamer weer terug dat wil zeggen tot vrijdag want dan zijn we er al weer.

Ik maak het verhaaltje van gisteren af, ik ben daar voor het ontbijt al even aan begonnen. Gisteravond heb ik ingesproken wat we die dag voorgevallen is maar dat kon ik toen niet tot een goed einden brengen en als ik het nu beluister wordt ik er gewoon moe van. Ik doe met wat er nog aan herinnering is blijven hangen en af en toe doe ik even een beroep op m’n extern geheugen in de gedaante van Fina en/of Saskia.

Tegen tienen drinken we nog een bakkie thee/koffie en gaan dan het spul in de auto zetten. En zo rond half elf gaan we op pad. Einddoel van vandaag is Apollo Bay waar we een kamer in Casa Favilla B[e-38]B besproken hebben. Maar eerst in Melbourne noord een IPad Air 4 scoren, bij de Phonebot (winkeltje met allerlei Iware) parkeren we de auto voor de deur, drie kwartier nadat we bij Saskia zijn vertrokken. Na even wachten zijn we aan de beurt en de vriendelijke vent achter de counter vraagt welke kleur ik wil, een antraciet grijze. Omdat hiervan de accu leeg is en ik wel eerst wil zien dat de IPad die ik aanschaf het ook daadwerkelijk goed doet, pakt hij er eentje ook grijs maar met een blauwige gloed, vind ik eigenlijk nog mooier. Ik kan me aanmelden met m’n Apple id en hij wordt gelijk gelinkt met m’n IPhone. De rest probeer ik later wel uit, ik heb immers een jaar garantie En als hij het de komende 6 weken goed doet dan geloof ik het wel.

Ik wil betalen maar op een of andere manier werkt m’n Visa kaart niet. Er is een ATM50 meter in de richting van waaruit wij gekomen zijn dus daar maar even heen. Maar wat we ook proberen de ATM reageert niet op mijn handgebaren. Ook niet met behulp van locals. Een tweehonderd meter verderop blijkt er ook een te zijn in de Coles winkel. Deze werkt tenminste wel goed alleen met m’n VISA kaart krijg ik er niks uit. Fina tipt me om de rabobankpas eens te proberen en ja hoor de dollars glijden eruit. Bingo! Thanks Fina, you’re the best. [e-1f44d]

Gauw terug naar de Phonebot, ze zullen wel denken…. Ik krijg de IPad in een mooi doosje mee en nadat we nog even een bezoek aan een public toilet hebben gebracht gaan we nu echt doen wat we van plan waren, die Great Ocean Road berijden. Het zal ergens tussen half één, één uur zijn als we de weg weer opgaan, eindbestemming Apollo Bay heb ik Google Maps verteld. Volgens mij rijden we nog wel een uur voordat we Melbourne definitief achter ons hebben gelaten. Na nog eens een uur rijden nemen we even een break. Op een gegeven moment komen we op de M1 waar het lekker opschieten is als we door Winchelsea rijden zie ik ineens een bord met Great Ocean Road linksaf. Onze truus die wil gewoon door. Maar ik bedenk mee ineens dat we het einddoel wel willen halen maar dan via de Great Ocean Road en die begint volgens mij al in Torquay en dat is volgens Truus een half uur terugrijden en daar heb ik nou even helemaal geen zin in. We gaan dus niet rechtdoor en ook niet terug maar linksaf dat volgens het bord naar die GOR gaat. Alleen…. er staat even later langs de weg een bord ‘Road Closed’ maar er is helemaal niks geclosed, we kunnen gewoon doorrijden en dat doen we dan ook, we komen nog eens zo’n bord tegen maar zolang die niet midden op de weg staat en met onze weg versperd kunnen we toch gewoon doorrijden? Totdat we over een brug over de buiten z’n oevers getreden Barwon River rijden en de weg versperd word door een bord Road Closed met aan beide kanten een aantal pylonnen. We stoppen hier even, kijken even bij de rivier en gaan dan toch maar terug en later lukt het ons om via een andere route de GOR bij Lorne te bereiken. We stoppen hier even voor een paar foto’s oceanview en gaan dan via de GOR weg naar Apollo Bay, het is een prachtige rit. Tegen een uur of zes zijn we bij onze eindbestemming, de B[e-38]B.

Poe hee, wat een pleasant surprise. Gerard de host laat ons onze luxe kamer, luxe badkamer, de luxe lounge/huiskamer en de keuken zien. Echt alles is aanwezig en in overvloed. We hebben deze B[e-38]B met gemak de hoogste score gegeven. Het enige nadeel is dat wat zal volgen naar verwachting niet aan deze kan tippen maar daar moeten we dan maar mee leren leven.

Gerard praat honderduit en we voelen ons vanaf het moment dat we binnenstapten thuis maar ik moet hem in z’n enthousiast relaas onderbreken want we hebben eigenlijk wel trek, of hij ons wat kan aanbevelen. We gaan het dorp in en gaan bij een Italiaans restaurant Casalingo naar binnen, op de kaart staat o.a. ‘homemade lasagna’ die bestellen we met een wijntje voor mij erbij, Fina hoeft niet zo nodig. Als de lasagna geserveerd wordt blijkt die van Fina te enthousiast, vol vuur bereid te zijn, de onderkant is donkerder en krokanter dan Fina lief is. Er wordt een nieuwe poging ondernomen en voor de wachttijd krijgt Fina een lekkere zoete witte wijn aangeboden. Ik zit ondertussen te smullen, wat is dit lekker. Gelukkig krijgt Fina na even wachten een nieuw bereidde lasagna voor zich, ik schat goed in dat het voor haar te veel is, ik krijg met liefde een deel op m’n bord geschoven. Mjammie, geen straf. Na de Lasagna nemen we als toetje homemade Teramisu en hierna gaan we voldaan terug naar ons onderkomen voor de nacht. We brengen de rest van de avond door in de lounge, we zijn nu toch maar met z’n tweeën. We hebben koffie/thee en Fina gaat later aan de tafel zitten tekenen, ik zit in de chesterfield om een begin van een verhaal te schrijven. Later nog even met de IPad pielen en in no time is het bedtijd, het is tegen elven als we tussen de manufacturen liggen. Trusten.