24 en 25 oktober, Wantirna, Melbourne

24 oktober

Vandaag vertrekt Levi voor een kampweek met school. Ik dacht gisteren begrepen te hebben dat hij vroeg moest opstaan en ik vertaal dat dan naar vroeg weg moeten maar dat is blijkbaar niet the case. Iedereen is om zeven uur al uit de veren en ik lig als enige nog in bed, dus ga ik er ook maar uit, ik wil hem toch even gedag zeggen.

Saskia gaat naar het werk en Keith aan het werk. Wij brengen de morgen in alle rust door, doen een bakkie en ieder bezig met ons eigen ding Fina aan het haken en lezen en ik voornamelijk met het verhaal bezig, ik wil het bijgewerkt hebben. We draaien een wasje en Fina gaat wandelen met Sheba en is nog steeds weg als Saskia om één uur van haar werk thuis komt. Fina was in het bosje een beetje de weg kwijt en juist op het goede pad terug toen Saskia naar haar op zoek ging.

’s Middags gaan we met z’n drieën de Dandenong Creek trail wandelen, hetzelfde deel als Sas en ik het laatst hebben gewandeld en Fina nog niet. Ik zie later op de kaart dat de trail nog een heel stuk doorloopt, dus we moeten er maar eens een paar uur voor uittrekken.

Als we thuiskomen spelen we het spel Azul, we krijgen een beetje idee hoe je het spelen moet, er zit meer in dan je op het eerste gezicht denkt. De beste wint ook dit keer en dat vandaag ben ik dat.

Voor het avondeten doen we niet moeilijk, Keith heeft gisteren flink wat gekookt en we gaan voor gemakkelijk. De nasi van gisteren dus, geen enkel probleem mee, ik ben toch meer van de rijst en pasta dan van aardappelen, groente en vlees.

Aangezien Keith naar de gym (sportschool) is kunnen we zonder iemand te kort te doen de Hunted aflevering van afgelopen maandag bekijken, jammer dat ze in Nederland qua tijd achterlopen anders zouden we die van vandaag zo mee kunnen nemen maar dat moet maar wachten tot we uit Sydney terug zijn.

25 oktober

Vanmorgen een Nederlands ontbijt, na wat boterhammen en een paar koppen thee kunnen we er weer tegen. Saskia is vandaag vrij en gaat samen met Fina zoals gisteren afgesproken naar Genesis, het sportcentrum om te gaan squashen, ik ga niet mee want van die eerste keer is mijn arm nog steeds niet bekomen. Ik ga bezig om wat foto’s uit te zoeken voor de blog. Alleen werkt het internet niet mee, dat is hier sowieso niet zo goed als in Nederland. Wel vreemd eigenlijk want m’n telefoon geeft aan dat ik wel wifi heb, de laptop heeft wel verbinding maar geen internet. Dus zit ik een tijdje te pielen voordat ik het werkend heb. Geen idee of mijn inspanning er iets mee te maken heeft, ik heb een vermoeden van niet maar wat dan wel? Nou ja, ik kan aan de slag en het lukt om van een aantal dagen wat foto’s te vinden en die te plaatsen.

Als de dames weer terug zijn drinken we koffie en maken plannen wat we met de rest van de dag gaan doen. Keith heeft het werk voor vandaag er grotendeels opzittenen we besluiten naar Saskia’s favoriete café/eetgelegenheid te gaan, Ripe cafe in Sassafras. Hier hebben we heerlijk gegeten. Daarna rijden we door naar een botanic garden waar we een uur wandelend over de paden genieten van al het mooi’s wat natuur heet. Geweldige bomen, struiken, boomvarens, planten, bloemen in zoveel vorm en kleur dat het een traktatie voor het oog is.

Onderweg naar huis kopen we bij een luxe bakkerij, twee grote scones, cheesecake en nog wat lekkere koekjes, we bestellen hier ook koffie voor on the go en rijden dan door naar een meer verderop. Zitten daar aan de waterkant te genieten van ieder een halve scone en de koffie.

We gaan op huis aan eerst maar even bij de Aldi langs voor boodschappen, tenminste dat is het plan, maar naarmate we dichter bij Wantirna komen trekken de wolken zich samen en zien we in de verte regensluiers. We besluiten om dan toch maar eerst naar huis te gaan want we hebben de was buiten staan te drogen en het zou wel mooi zijn i.v.m. ons vertrek morgen dat we droge kleren meenemen. Het wordt nog spannend, gelukkig hebben we bijna overal groen licht, maar de laatste stoplichten staan op rood (zoals altijd volgens Saskia) en de eerste regendruppels beginnen op de voorruit te vallen. Thuisgekomen storm ik naar boven en zet het droogrek binnen neer, net op tijd. Want als Keith en ik naar de Aldi gaan om de nodige boodschappen te doen plenst het.

Als we weer terug komen heeft Fina net de was opgevouwen en de vaatwasser geleegd en Saskia gestofzuigd, Sheba uitgelaten en gedoucht. Ik werk mijn agenda (telefoon) bij met de overnachtingen voor de komende 14 dagen. We spelen nog twee spellen Azul die Fina beide keren wint en gaan dan samen film kijken, terwijl we van de cheesecake die we vanmiddag hebben gekocht zitten te genieten, maar goed dat er koffie bij is.

Rabit Proof Fence heet de film. Het is een nagespeeld waargebeurd verhaal en het gaat over drie aboriginal meisjes die van hun moeders gescheiden worden om ze een ‘goede opvoeding’ te geven. Zo triest, en ongelofelijk dat dit verschrikkelijke mensonterende beleid van de Australische overheid tot 1970! is uitgevoerd. Ik laat het niet te dichtbij komen, maar de tranen stonden me zeker aan het begin in de ogen. Het einde van de film is ook het einde van de avond. We gaan naar bed en morgen beginnen we aan de reis naar Sydney.