5 november, Sydney - Katoomba, Blue Mountains

Dit was de laatste nacht in Sydney en we maken ons vanmorgen langzaam klaar om te vertrekken en dat wordt tijd ook want het lijkt of we steeds meer spullen op onze kamer krijgen gedurende ons verblijf hier.

We maken vandaag op wat we eigenlijk al eerder hadden moeten doen dus voor ons geen restaurant vandaag maar ontbijten op de eerste verdieping. Hier is dus naast de ruimte waar je kunt eten ook de gemeenschappelijke keuken. De meeste backpackers die hier verblijven koken hun eigen potje. Want afhankelijk wat je wil uitgeven of te besteden hebt is dit een hotel of een hostel, net wat je wilt.

Tegen tienen hebben we de spullen in de auto en leveren we de keycard in, oh nee toch nog maar even naar het toilet, ik heb tien minuten krijg ik te horen. Makkie, om tien uur rijden we garage uit en met Truus als instructeur gaan we op pad en ze hoeft maar een keer een aanpassing te doen.

Na anderhalf uur rijden gaan we van de M4 en hebben een stop in Springwood. Bij The Bunker zitten we buiten met ons tweeën aan een soort van bar naar de straatkant gericht. Kunnen we mooi de locals in de gaten houden. Degene die ons onze plek gewezen heeft komt even later de order opnemen. Een mug cappucino voor mij en een Latte Machiato voor Fina. Maar er zit weinig latte in het glaasje dat Fina voorgezet wordt en dit is duidelijk een teleurstelling voor Fina en dat merkt de pientere open meid en vraagt of ze wat anders moet halen maar het is goed zo. We ruilen gewoon, want dit is meer een soort van espresso zoals ik die ken uit Zuid Italië en die is lekker, alleen… er kan jammer genoeg niet veel in een glaasje van hooguit vier centimeter.

Om een uur komen we aan bij de YHA Katoomba en gaan naar binnen, officieel is inchecken pas om twee uur maar wie weet. Degene die ons aanspreekt blijkt toevallig Martha de manager te zijn, een vriendin van Carmen van de YHA Staff in Sydney, die ons vanmorgen vroeg haar de groeten te doen. En dat doen we dus netjes. We kunnen ons inschrijven en nee we hoeven niet al onze gegevens weer door te geven. Het is een oud maar gezellig gebouw, als een guesthouse gebouwd rond 1920. We krijgen kamer 317 toegewezen, de trap op, een paar stappen naar links en dan ben je er. Met z’n tweeën hebben we een kamer met vier bedden waarvan gelukkig een tweepersoons en we hebben onze eigen badkamer. Fina gunt mij het tweepersoonsbed zodat ik ook vannacht lekker languit kan liggen.

Hier in de buurt zijn de Katoomba falls en die gaan we vanmiddag bezoeken en dat blijkt zeker de moeite waard. Een paar minuten bij de YHA vandaan zetten we de auto op de parkeerplaats en wandelen naar de verschillende lookouts die hier zijn. Je hebt hier een prachtig uitzicht op de Blue Mountains en je kunt ook wel begrijpen hoe ze aan de naam komen.

Na de wandeling gaan we even zitten met cappuccino en hot chocolate. We zoeken waar we willen eten maar gaan uiteindelijk maar gewoon op pad, van de receptie had ik gehoord dat de meeste eettentjes verderop aan deze straat zitten. We gaan uiteindelijk bij Eight Things naar binnen, ik had hier goede dingen over gelezen. We dubben wat we willen, we gaan in elk geval delen, taco’s als eerste maar doen we patat als tweede of toch maar Bali Nasi, fried rice? Aan de tafel naast ons zit een jong gezin uit… Nederland, hoe kan het ook anders. Ze zijn met z’n drietjes 5 weken in Australië en zitten eraan te denken om hierheen te verhuizen en dan weten we van Marijke en Ronald dat er nogal wat hobbels te nemen zijn.

We wandelen de tien minuten terug, Fina gaat douchen en ik ga in de lounge zitten waar het gezellig druk

is, mensen zijn een puzzel aan het maken, zitten te lezen, gezellig te praten en natuurlijk zijn er diversen met hun telefoon of laptop in de weer. Mij wordt gevraagd of ik misschien ergens anders zou willen gaan zitten want ze zijn met best een grote groep en willen graag met het eten bij elkaar zitten. Tuurlijk wil ik dat wel. Tafels en stoelen worden bij elkaaar geschoven en het is een gezellige boel, al die meiden bij elkaar. Degene die mij vroeg blijkt Nederlandse te zijn er zijn er meer in deze groep en we hebben even een babbel. Het zijn allemaal au pairs die in Sydney werkzaam zijn en nu een weekend met elkaar uit zijn.

Het gonst om ons heen van de gesprekken, af en toe een uitbundig lachen, geluiden uit de keuken waar op dit moment de au pairs aan het afwassen zijn. Een gezellige huiselijke sfeer heerst hier. Naast ons maar in dezelfde ruimte, een stapje naar beneden, wat vroeger de ballroom was, staan her en der twee of driepersoons banken, elf in totaal, en hier zitten, liggen en hangen jongelui vanuit heel de wereld. Wat een voorrecht als je als jongere dit mee kunt maken.

Fina heeft haar tekenspullen mee naar beneden genomen engaat dus creatief bezig en ik ga wat woorden rangschikken. We maken een halve fles wijn soldaat en de brie overleeft het ook niet, de paar overgebleven crackers bewaren we voor morgen. We gaan naar boven en naar bed.