Zaterdag, 14oktober, Ouaouizeght

We hebben goed geslapen, ikzelf nog iets beter dan Fina want haar rug speelt een beetje op. Ook vandaag gaan we weer heerlijk relaxed van start. Genieten van het ontbijt met ook nu weer iets nieuws, lekker zacht geroosterd brood, natuurlijk is het al andere ook aanwezig. We laten het ons goed smaken.

Na het eten maken we een wandeling door het dorp want er moet nog even wat geregeld worden m.b.t. internet. Het zal allemaal wel. De originele Apple lader die ik had gekocht bleek defect, dus die ook gelijk omgewisseld.

Ik wil een iets groter bedrag opnemen dan de pinautomaat toestaat maar de bank zelf is gesloten, volgende week maar even regelen. De terugweg gaan we langs een andere route dan we gewend zijn, dit deel van het dorp is dus nieuw voor ons wat ook wel weer leuk is. We pauzeren bij Café la Colline en gaan daarna weer verder. Bij een winkeltje wil Hafida Fina slippers geven maar aangezien de vorige door Fina ook niet gebruikt worden gaat Fina voor een eenvoudige boodschappentas. Fina blij, Hafida blij, ik blij voor beiden. :)

Bij een ander winkeltje wordt nog wat gekocht maar niet betaald, het komt op de lat, net als bij ons vroeger bij het 4=6 supermarktje van Huisman.

Bij thuiskomst blijkt Izza nog even te zijn geweest en heeft voor ons een halve liter honing achtergelaten. We gaan zien hoe we dat bij vertrek door de bagagecheck krijgen. Het is ons de vorige keer ook gelukt dus waarom nu niet, Fina heeft nog steeds die mooie blauwe ogen.

Saadia is bezig geweest met o.a. het snijden van groenten en Hafida gaat samen met haar zus verder met het bereiden van de maaltijd. De hoofdschotel is vis, een soort karper, gevangen in het stuwmeer Bin el Ouidane. Hafida had al verteld dat ze een visser gevraagd heeft om verse vis en vers betekent voor haar niet minder dan dat de vis nog naar adem moet happen. Het ziet er weer allemaal fantastisch uit. Van de vorige keer weet ik nog dat ik toen dacht dat er biefstukken op de schaal lagen. Heb dit keer niet opgelet maar die van de vorige keer had graten van zo’n 12-13 centimeter. We laten de vis en al wat verder op tafel komt goed smaken.

Voordat de schemer invalt gaan Fina en ik even wandelen, Hafida is aan het bidden en Saadia vindt het heerlijk om gewoon in huis te zijn. We besluiten naar het hogere gedeelte van het dorp te wandelen. Niet veel later merk ik dat niet een bedelaarster zoals ik in eerste instantie denk maar Hafida achter ons aan is geslopen ze had nog net mijn oranje shirt om de hoek zien verdwijnen. Fina wandelt nietsvermoedend door en ik vermoed een streek van Hafida maar die blijft uit, even later lopen we gedrieën over het asfalt, er zijn wel trottoirs maar daar wordt op een of andere manier niet veel gebruik van gemaakt.

Het is al een tijdje donker als we weer terug bij huis zijn maar eerst gaan we nog bij het café aan. Cappuccino natuurlijk weer ze weten het inmiddels wel. We zitten hier heerlijk in de koelte van de avond te genieten en als Fina op een gegeven moment naar huis, naar het toilet moet, blijven wat en halfwat nog een tijdje zitten praten.

We eten de rest van de meloen van gisteren op, het is een gele, nu met de vorm van een halve rugby bal. Niet veel later dan Fina ga ik ook naar bed, de zussen kijken een voor mij niet interessante film.

Morgen gaan we een paar dagen van huis. Overnachten in Afourar bij Mohammed en Fatima en hun kinderen en gaan dan voor in elk geval twee nachten slapen bij Talal en Meryem in Azilal.