Zondag, 15 oktober, Ouaouizeght - Afourer

We zijn beide om een uur of vier wakker en kunnen niet meer in slaap komen. Waarschijnlijk omdat het net iets te fris is want nadat we een dunne deken over ons heen trekken slapen we nog een paar uur goed door. Het ontbijt is zoals elke keer, weer meer dan voldoende. Vandaag gaan we dus op pad maar het wordt een uurtje later dan gepland want Talal die voor z’n werk iets in Beni Mellal moet doen is verlaat en dus gaan we rond half een op pad. Voordat we het dorp uitrijden eerst nog maar even voltanken bij het enige tankstation in Ouaouizeght, alleen blijk ik niet met creditcard te kunnen betalen. Fina maar als onderpand achtergelaten en even naar de bank gereden om wat Dirhams uit de muur te trekken. En om kwart voor een rijden we het dorp uit. De weg door de bergen naar de laagvlakte ligt er als nieuw bij, ook hier weer een stuk verbetering vergeleken met vier jaar terug. Een uur later zijn we bij de Mac Donalds in Beni Mellal waar we afgesproken hebben maar geen Talal te bekennen en hij is ook niet te bereiken. Onze hulpdiensten krijgen ook geen contact. We besluiten van de nood maar een deugd te maken en bestellen een shake voor mij en caramel ijs voor Fina. Net als het op onze tafel neergezet wordt ziet Fina Talal aankomen. Een hartelijke begroeting volgt. We bestellen een koffie voor Talal en praten over wat er de afgelopen vier jaren is voorgevallen. Het overlijden van Hafid en zijn trouwen met Meryem een jaar later, hoe het een en ander allemaal verlopen is.

Het is een half uur rijden naar Afourer en we gaan omwille van Talal eerst even naar de begraafplaats maar die blijkt op slot, dus door naar de familie Moujahid. En daar worden we zoals verwacht allerhartelijkst ontvangen, er wordt wat afgeknuffeld.

Een flinke schaal met nootjes komt op tafel en natuurlijk is er lekker zoete (honing) muntthee. Mouloud de man van Saadia en Mina z’n tweede vrouw zijn ook gekomen om ons te begroeten. Mooi moment om onze meegebrachte kleinigheden uit Nederland tevoorschijn te halen en iedereen krijgt na tevredenheid dus da’s ook weer een zorg minder. Het zal tegen een uur of zes zijn als we gaan eten. Khadija stelt voor om straks een wandeling te maken naar een bron, nou even de benen strekken dat lijkt ons wel wat. En na het eten wandelen wemetTalal, Hussein, B’tissem, Khadija en Fina en mijzelf.

De bron bevind zich bij een mooie schaduwrijke plek of beter de bomen die door de bron worden gevoed geven goed schaduw. In het basin bij de bron zie ik een schildpad op de bodem zo’n 40 cm diep. Ik pak hem op maar heb niet het idee dat ie dat nou zo’n goed idee vindt. Dus laat ik maar weer zakken. Iets verderop is nog een bron en daarna wandelen we inmiddels in het duister naar le jardin waar we op een van de in een grote kring opgestelde bankjes neerstrijken. En er zijn verscheidene mensen die hetzelfde idee hebben. Niemand van de medewandelaars heeft zin om direct weer op huis aan te gaan en zo blijven we hier ruim een uur zitten.

Dan gaan we terug en zitten later heerlijk in de tuin bijMohammed en Fatima. Als het over tienen is en Fina aan slapen begint te denken krijgen we de mededeling dat het diner op tafel staat. Totaal niet aan gedacht want ook m’n maag had geen waarschuwing vooraf gegeven, ik heb dan ook geen trek en Fina idem ditto maar even later zitten we toch gezellig met elkaar te eten. We genieten van al die mooie mensen om ons heen. Na het eten zitten we nog wat te praten en het zal tegen half twaalf zijn dat we onze slaapplaatsen opzoeken.

Welterusten, weer een prachtige dag voorbij.