Vrijdag, 20 oktober, Ouaouizeght - Marrakech

Als we wakker worden regent het nog steeds, zachtjes, dat wel maar toch. Het is al half negen en ik kan me niet herinneren dat zo lang slapen ons eerder gelukt is. Nadat we ons opgefrist hebben en het ontbijt, wat weer teveel van het goede was, achter de kiezen hebben. Wandelen we getweeën het dorp in, eerst maar even naar het winkeltje waar we voor nog eens 50 Dirhams aan internettoegang kopen. Dan via de bank weer terug langs de drogisterij van Maria (hebben we een jaar of acht geleden kennis mee gemaakt) maar we zien haar niet en ook Tareck (vriend van Talal) die in het huis ernaast woont zien we niet, was wel leuk geweest als we een of beiden toevallig in het dorp tegen waren gekomen. Maar goed, geen probleem. Als we weer naar binnen stappen zijn beide zussen ook bijna klaar. Even later sta ik wat te passen en te meten en het lukt me aardig alles een plek te geven en ook nog zit ruimte voor de passagiers achterin over te houden. Nu zijn ze beiden wel van een handig formaat dus dat scheelt.

Om een uur of half twaalf, na nog een paar foto’s genomen te hebben gaan we op pad. Een kleine twee uur later stoppen we om meerdere redenen bij een groot benzinestation met restaurant. Omdat ik de benen wil strekken, we het sanitair even willen bezoeken, omdat we hier even koffie gaan drinken en omdat ik al een tijdje achter een wat slome af en toe smerige rookwolken uitbrakende diesel rijdt.

Ik heb om een wat sterkere cappuccino gevraagd maar ze zijn hier zo scheutig met cacao dat het meer chocolade melk met koffiesmaak is. Misschien wat overdreven maar hoe een goede cappuccino moet smaken of hoe je een moet maken, daar hebben ze hier geen kaas van gegeten.

Om een uur of half vier parkeer ik de auto bij Oumaima’s flat. Nadat alles naar boven is gesjouwd duiken de zussen de keuken in.

We beginnen te eten rond half zeven, ik Oumaima is er nog nietmaar komt niet veel later binnen en zo zitten we met elkaar te smullen van o.a. de kip en een heerlijke olijven saus.

Na het eten praten we nog wat, bekijken met Oumaima de foto’s van de afgelopen dagen en hebben dikke lol om Hafida’s impressie van Dracula en gaan uiteindelijk moe maar voldoen tegen elven naar bed.